بهار نیوز - اردشیر زاهدی، وزیر خارجه اسبق ایران درگذشت

گروه سیاسی: اردشیر زاهدی، وزیر خارجه دوران پهلوی، سفیر پیشین ایران در بریتانیا و آمریکا و همچنین داماد سابق محمدرضاشاه پهلوی در ۹۳ سالگی درگذشت.
نزدیکان خانواده زاهدی، با تأیید این خبر گفتند که زاهدی در ویلای شخصی خود در سوئیس درگذشته است.
اردشیر زاهدی متولد مهرماه ۱۳۰۷ در تهران بود. او از دو خاندان سیاسی نسب می‌برد. پدرش، سپهبد فضل‌الله زاهدی، نخست‌وزیر و چهره سرشناس نظامی و سیاسی در دوره رضاشاه و محمدرضا شاه بود، و پدربزرگ مادری او، میرزا نصرالله خان مشیرالدوله، نخستین صدراعظم ایران در دوره مشروطه بود.زمانی که نوجوان بود، پدرش در مقام فرماندهی لشکر اصفهان، توسط قوای متفقین بازداشت و به خارج از کشور تبعید شد. اردشیر زاهدی پس از اخذ دیپلم از یک مدرسه آمریکایی در بیروت، در دهه ۱۳۲۰ برای ادامه تحصیل به دانشگاه ایالتی یوتا در آمریکا رفت و در رشته مهندسی کشاورزی تحصیل کرد.
زاهدی در جریان وقایع روزهای ۲۵ و ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که منجر به سرنگونی دولت محمد مصدق شد، مشاور پدرش بود و شرح آن روزها را در کتاب خاطرات خود آورده است. او در دوران نخست‌وزیری پدرش رابط بین او و شاه بود. زاهدی در دو دهه آخر سلطنت محمدرضا شاه دو بار سفیر ایران در آمریکا، یک‌بار سفیر ایران در بریتانیا و از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۰ وزیر خارجه بود. او در سال‌های گذشته خاطرات خود را در سه جلد منتشر کرد. زاهدی در سال ۱۳۳۶ با شهناز، دختر بزرگ محمدرضا شاه، ازدواج کرد ولی پس از هفت سال از وی جدا شد، با این حال همچنان دوست نزدیک و محرم اسرار محمدرضا شاه پهلوی باقی ماند.
اظهارات وزیر خارجه دوره محمدرضاشاه طی سال‌های اخیر از جمله در دفاع از برجام و تقدیر او از سردار قاسم سلیمانی، خبرساز شده بود. او در عین حال از مخالفان سیاست‌های دونالد ترامپ در قبال جمهوری اسلامی ایران بود و در مطلبی در روزنامه نیویورک تایمز، سیاست‌های رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا علیه ایران را محکوم کرده بود.
این سیاستمدار ایرانی که مدتی هم وزیر امور خارجه بود، بعد از خروج از ایران در مونتروی سوئیس زندگی می‌کرد. زاهدی همچنین همسر سابق شهناز پهلوی، دختر محمدرضا شاه پهلوی بود و به آخرین شاه ایران نزدیک بود. زاهدی در مقام وزیر خارجه وقت، حدود یک دهه پیش از انقلاب اسلامی، معاهده ان‌پی‌تی یا منع گسترش تسلیحات هسته‌ای را به نمایندگی شاه ایران امضا کرد.زاهدی مدافع توسعه برنامه هسته‌ای ایران در چارچوب معاهدات بین‌المللی بود و با تحریم‌های آمریکا مخالفت می‌کرد.