در نزدیکی رؤیای لالیگا
امیر ۲۸ساله بعد از فصل فوق‌العاده درخشانی که در ماریتیمو پشت سر گذاشت و باعث بقای این تیم در لیگ برتر پرتغال شد، ابتدای فصل جاری به پونفرادینا پیوست؛ تیمی در دسته دوم اسپانیا که برای خیلی از هواداران فوتبال ایران ناشناخته بود. بعضا حتی انتقادهایی هم از این انتخاب امیر به عمل آمد اما به‌ نظر می‌رسد او ایده درستی داشت و می‌خواست جایی بازی کند که بیشتر مورد توجه است. حتما مدیران برنامه‌ها و خیلی از مربیان و مدیران اسپانیایی مسابقات دسته دوم لیگ این کشور را می‌بینند، بنابراین او می‌تواند امیدوار باشد که به لالیگای اصلی برسد. مخصوصا با نمایش‌هایی که امیر در این فصل ارائه داده، دستیابی به این مهم به هیچ‌ وجه دور از انتظار نیست. حتی خود پونفرادینا هم این شانس را دارد که به لالیگا صعود کند. تیم اسپانیایی این هفته با نتیجه دو بر یک بر میراندس غلبه کرد تا با ۱۹ بازی و ۳۵ امتیاز به رده دوم جدول صعود کند. آنها البته هفت امتیاز کمتر از آلمریای صدرنشین دارند و ایبار و تنریف را هم بسیار نزدیک به‌ خود می‌بینند. با این حال قرارگرفتن در این جایگاه برای پونفرادینا اتفاق بسیار خوب و نویدبخشی است. دسته دوم فوتبال اسپانیا ۲۲ تیم دارد و دو هفته دیگر رقابت‌های نیم‌فصل اول به پایان خواهد رسید.
رشد در سکوت
روندی که امیر عابدزاده برای رسیدن به این نقطه در فوتبال باشگاهی و ملی طی کرد، بسیار قابل تامل و ستایش‌برانگیز است. در شرایطی که خیلی‌ها فکر می‌کردند او عزیزدردانه احمدرضا عابدزاده است و فقط به‌ خاطر نام و آوازه پدرش وارد فوتبال شده، آن قدر جنگید و جنگید که بالاخره حقش را گرفت و جایگاه خودش را پیدا کرد. شاید آن روزها که عابدزاده کوچک در پرسپولیس یا راه‌آهن جدی گرفته نمی‌شد، کمتر کسی می‌توانست تصور کند این پسر بدون حتی یک کلمه ادعا در فوتبال اروپا حقش را بگیرد، به فهرست تیم ملی در جام‌ جهانی ۲۰۱۸ روسیه برسد و در مرحله انتخابی جام‌ جهانی ۲۰۲۲ حتی پیراهن شماره یک تیم ملی را هم به تن کند. این اتفاق اما رخ داده؛ آن هم از سوی دروازه‌بانی که در طول یک فصل در ماریتیموی پرتغال بیش از ۱۰۰ سیو داشت و حالا در پونفرادینا آقایی می‌کند. امیر عابدزاده نشان داد حتی ژن‌های خوب هم می‌توانند از صفر شروع کنند و اگر لیاقت داشته باشند، در سکوت و سلامت، به رویاهای‌شان برسند. جدا که باید به او آفرین گفت.
چهار سانتی‌متر کوتاه‌تر از احمدرضا
امیر عابدزاده طبیعتا کاریزمای منحصربه‌فرد پدرش احمدرضا را ندارد. در این مورد زیاد هم نباید از او خرده گرفت. بالاخره احمدرضا بی‌نظیر بود. با این حال بسیاری تصور می‌کنند امیر خیلی از پدرش کوتاه‌تر است که این ذهنیت دقیق نیست. احمدرضا عابدزاده ۱۹۰ سانتی‌متر قد دارد و پسرش امیر ۱۸۶ سانتی‌متر. در حقیقت بچه‌عقاب فقط چهار سانتی‌متر از خود عقاب کوتاه‌تر است. شاید به‌ خاطر استایل و فیزیک امیر است که جثه او ریزتر به‌ نظر می‌رسد. در هر صورت اما عابدزاده کوچک با همین قد و قواره هم خوش درخشیده و گام‌به‌گام به تحقق رویاهای بزرگش نزدیک‌تر می‌شود.»