بهار نیوز - درسی‌که میلانی از مجری‌چاق گرفت/عکس

گروه فرهنگ وهنر: تهمینه میلانی در فیس بوکش از درس بزرگ یک مجری تلویزیون به بینندگان نوشته است که این استاتوس تا لحظه تنظیم این خبر با بیش از ۴۰۰۰ لایک مواجه گردیده است.

تهمینه میلانی فیلمنامه نویس و کارگردان سینمای ایران در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی فیس بوک ذیل عنوان “جنیفر لیوینگستون، مجری چاق تلویزیون درس بزرگی به بینندگان برنامه خود داد” نوشته است: او در برنامه تلویزیونی‌اش، متن ایمیل ارسالی از یک بیننده را خواند. در آن ایمیل، آن فرد به چاق بودن جنیفر انتقاد کرده و گفته بود این خیلی شرم آور است که طی چند سالی که مجری تلویزیون بوده هنوز خود را لاغر نکرده و این چاقی وی برای جامعه و سلامت خودش مخرب و زیان آور است. این مجری تلویزیونی سپس به نکته‌ای حیاتی اشاره کرد. به این عادت توهین کردن (bullying) که بسیار سرایت کننده و رو به گسترش است.

وی گفت به عنوان مادر سه فرزند، نگران افزایش این حالت در بین بچه‌ها و در محیط مدرسه است. بچه‌هایی که براحتی این رفتار را از والدینشان یاد می‌گیرند. در نهایت جنیفر لیوینگستون جمله‌ای گفت که مرا سخت به فکر فرو برد. او گفت فرزندانمان را به جای منتقد بودن، مهربان تربیت کنیم. We need to teach our kids how to be kind, not critical او همچنین گفت که اینترنت شبیه یک اسلحه شده و مدارس (جامعه) شبیه میدان جنگ. وی خطاب به شخص ارسال کننده ایمیل گفت: «تو من را نمیشناسی و جزو دوستان و اقوام من نیستی… و هیچ چیزی راجع به من نمی‌دانی بجز آنچه از بیرون می‌بینی. اما من خیلی بیشتر از یک عدد روی ترازو هستم.»

اینجا دغدغه این مجری تلویزیونی، کودکان و محیط مدرسه بود و اما دغدغه مشابه من، دغدغه من و ما در جامعه ایست که در آن زندگی می‌کنیم. مایی که شب و روز در ستیز با یکدیگر و عقاید و سلایق هم هستیم. مایی که خود را دارای رسالت اصلاح و ارشاد همگان فرض کرده‌ایم و درباره هر چیز و هر کجا نظر می‌دهیم. مایی که طلبکار همگانیم. مایی که یکدیگر را براحتی و بیرحمانه نقد میکنیم و افسوس که در بسیاری موارد به شکلی توهین‌آمیز و تحقیرآمیز واژه‌ها رو همچون گلوله‌هایی نامریی به یکدیگر شلیک می‌کنیم. مایی که چه ساده یکدیگر را قضاوت می‌کنیم. چه ساده در یک بحث یکدیگر را نابود می‌کنیم و با رضایت خاطر آنچنان جواب کوبنده‌ای می‌دهیم که طرف مقابل‌مان خفه شود. برای ما همه چیز و همه جا میدان مناظره و مباحثه است. ما نیاموخته‌ایم که با هم مهربان باشیم. ما نیاموخته‌ایم که در مقابل افکار مخالف سکوت و عبور کنیم. ما باید راجع به هر کس و هر موضوعی چیزی بگوییم ولو متلک و کنایه‌ای کوتاه. وگرنه که با سکوت ما یا چرخ دنیا از چرخیدن باز می‌ایستد و یا ما غمباد گرفته و دغ مرگ می‌شویم!