سه زن رقبای اصلی ماکرون در انتخابات فرانسه

صحنه سیاسی فرانسه برخلاف بسیاری از کشورهای پیشرو در قاره اروپا تاکنون هیچ رئیس جمهوری زنی نداشته است. در سال ۲۰۰۷ میلادی سگولن رویال، همسر پیشین فرانسوا اولاند، به دور پایانی انتخابات ریاست جمهوری راه یافت اما نهایتا مغلوب نیکلا سارکوزی شد. سگولن رویال در آن سال نامزد حزب سوسیالیست فرانسه بود. ده سال بعد، در سال ۲۰۱۷، مارین لوپن، رهبر حزب اتحاد ملی هم با کسب بیشترین آرا پس از امانوئل ماکرون موفق شد به دور دوم راه پیدا کند اما در مناظره پیش انتخاباتی موفق نبود و نهایتا این ماکرون ۳۹ ساله بود که توانست به کاخ الیزه راه پیدا کند. این در حالی است که در دو کشور رقیب و متحد تاریخی فرانسه، آلمان و بریتانیا نمونه هایی از زنان موفق و قدرتمند در عالی ترین سطح سیاسی وجود دارد. یکی از آنها آنگلا مرکل، که همین هفته پس از ۱۶ سال صدراعظمی آلمان و در اوج محبوبیت با دنیای سیاست خداحافظی کرد و دیگری مارگارت تاچر، نخست وزیر بریتانیا در دهه هشتاد میلادی؛ زنی که هر چند مخالفان زیادی داشت اما لقب «بانوی آهنین» را از آن خود کرد. با این حال همچنان بعید به نظر می رسد که سال آینده میلادی شاهد انتخاب یک زن رئیس جمهور در فرانسه باشیم.

نظرسنجی ها نشان می دهند که مارین لوپن، در مقام یک زن کاندیدا، بیشترین بخت برای ریاست جمهوری دارد در حالی که شانس ان ایدالگو برای راهیابی به الیزه کمتر از ۶ درصد است. با این حال تمام نظرسنجی ها تا امروز نشان می دهند که در دور نهایی انتخابات ریاست جمهوری هیچیک از رقبای زن احتمالی نمی توانند از امانوئل ماکرون، رای بیشتری بدست بیاورند. البته هنوز رئیس جمهوری فرانسه نامزدی حتمی خود را اعلام نکرده با این حال تردیدهای زیادی درباره شرکت مجدد او در انتخابات وجود ندارد. خصوصا اینکه در تمام نظرسنجی ها او همواره بالاتر از همه نامزدها قرار می گیرد. دور اول انتخابات ریاست جمهوری ماه آوریل سال ۲۰۲۲ برگزار می شود. با وجود اینکه فرانسه در زمینه پیشرفت حقوق زنان یک کشور پیشرو در جهان محسوب می شود اما حق رای دادن زنان تنها از سال ۱۹۴۴، در آستانه خاتمه جنگ دوم جهانی بدست آمد. امروز اما، نظرسنجی ها نشان می دهند که بیش از ۸۴ درصد شهروندان فرانسوی نظر مثبتی درباره یک زن رئیس جمهور در این کشور دارند. ماریلی برویی، استاد دانشگاه در پاریس می گوید که « با وجود حضور سه زن در عرصه نامزدی انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نباید فراموش کرد که صحنه سیاسی فرانسه کاملا آغشته به مردسالاری است و راه طولانی برای رسیدن به عدالت جنسیتی در این زمینه وجود دارد.»