اما جایی که او پرس و سماجت لازم را نشان نداد و دانشگر را برای دادن یک پاس خطرناک که منجر به صحنه‌ی بحث‌برانگیز در محوطه جریمه پرسپولیس شد را آزاد گذاشت نباید فراموش کرد و این همان انتقادی است که ظاهرا سرمربی پرسپولیس از مهاجم شمالی خود دارد؛ فراموش کردن وظایف دفاعی و از دست دادن تمرکز در دقایقی از بازی. انگار که عبدی با آن خونسردی ذاتی گهگاهی در جریان بازی حل شده و وظایفش را فراموش می کند.

در بازی با هوادار نیز بار دیگر یحیی ترجیح داد تا از بین عبدی و عیسی آل‌کثیر، عبدی را از بازی بیرون بیاورد. اتفاقی که نشان می‌دهد عبدی گزینه اول یحیی برای خط حمله پرسپولیس نیست. آن هم پس از درخشش این مهاجم مقابل نساجی که انتظار می‌رفت عبدی به عنوان یکی از گزینه‌های آقای گلی لیگ برتر، جای ثابتی در ترکیب پرسپولیس پیدا کند. اما یک نیمه‌ی ضعیف مقابل آلومینیوم و تعویض دو مهاجم اصلی در بین دو نیمه باعث شد تا عبدی از آن به بعد تنها زمانی در ترکیب اصلی قرار گیرد که آل‌کثیر هم در کنار او بازی کند. به عبارتی تنها زمانی که پرسپولیس با دو مهاجم کلاسیک به مصاف حریفان خود رفته عبدی در ترکیب اصلی بوده و در شرایطی مثل بازی با دربی که پرسپولیس عالیشاه را در خط حمله به کار گرفته این آل‌کثیر بوده که گزینه اول یحیی برای بازی در ترکیب اصلی بوده است.

گفته می‌شود که یحیی از عبدی جنگندگی و پویایی بیشتری را در خط حمله طلب می‌کند و از طرفی شاید او در تمرینات انگیزه و تلاشی که مدنظر گل محمدی است را از خود نشان نداده. با این حال آل‌کثیر نیز که از هفته چهارم به عبدی ترجیح داده شده تنها یک گل به ثمر رسانده و عبدی نیز یک گل. اما شاید بتوان گفت که عبدی در مقایسه با آل‌کثیر موقعیت‌های بیشتری از دست داده که البته این نکته را هم باید در نظر گرفت که او در مقایسه با آل‌کثیر بیشتر در موقعیت گل قرار گرفته است.

شاید آنچه باعث اقبال بیشتر یحیی به آل‌کثیر شده، این باشد که آل‌کثیر نسبت به عبدی بیشتر به یک مهاجم کلاسیک شباهت دارد. عبدی نسبت به آل‌کثیر توانایی بالاتری در نگه داشتن توپ در یک سوم دفاعی حریف دارد و برعکس آل‌کثیر مهاجمی ضربتی‌تری است که بهتر از عبدی و سرعتی‌تر از او به فضاهای کور دفاع حریف خود را می‌رساند. از آن طرف عبدی قادر است در دیدن اطراف خود و دادن پاس‌های مفیدتر بهتر از آل‌کثیر عمل کند. در شرایطی که با حضور عالیشاه به عنوان مهاجم سایه پرسپولیس به یک مار زنگی در نوک حمله نیاز دارد، حضور آل‌کثیر توجیه بیشتری دارد تا عبدی.

هر چند به نظر می‌رسد آنچه این روزها باعث شده تا یحیی گل محمدی به عبدی آنچنان که هواداران پرسپولیس انتظار دارند اقبال نشان ندهد، ریشه در دلایلی فراتاکتیکی دارد و چه بسا انتظاری که یحیی از مهاجمی که مرد بازی‌های مهمی چون نیمه‌نهایی و فینال آسیا و یا دربی‌ها بوده، بیشتر از آن چیزی است که او در تمرینات نشان داده. شاید این مربی انگیزه و تلاش بیشتری از مهاجم جوان خود می‌خواهد. شاید....

بهار نیوز