این شمشیر فقط یکی از چندین اثر تاریخی است که در قالب گنجینه وایکینگ‌ها در سال ۲۰۱۵ در بخشی از «اورکنی» واقع در اسکاتلند از دل خاک بیرون کشیده شد. در جریان آن اکتشاف مجموعه‌ای از سرنیزه‌ها و بقایای به‌جامانده از سپرهای تاریخی نیز کشف شد.

این شمشیر درحالی کشف شد که در وضعیت بسیار نامناسبی قرار داشت و باستان‌شناسان بیم آن را داشتند که با از بین بردن زنگ‌زدگی و غبار، صدمات غیرقابل جبرانی به شمشیر بزنند. در نتیجه برای محافظت هرچه بهتر، این شمشیر را به همراه خاک اطراف آن مستقیما به آزمایشگاه منتقل کردند.تنها روشی که به محققان امکان مشاهده ظاهر واقعی شمشیر را می‌داد استفاده از «ایکس-ری» بود. تصویری که در ادامه مشاهده می‌کنید نخستین تصویری است که با کمک «ایکس-ری»‌ ثبت شده است.

در این تصویر می‌توان مشاهده کرد که برای تزئین بخشی از این شمشیر از طراحی خانه‌های هشت‌ضلعی و لوزی‌شکل که در نهایت یک ساختار کندویی را تشکیل می‌دهند استفاده شده است.به گفته باستان‎‌شناسان این نوع از شمشیر،‌ سنگین‌ترین شمشیر متعلق به عصر وایکینگ‌ها است و بنابراین دسته محکمی برای آن مورد استفاده قرار گرفته است. تاکنون دست کم ۳۰ مورد از این نوع شمشیر کشف شده است. نیمی از این شمشیرها در نروژ و سایر آن‌ها در دوبلین، اسلواکی‌،‌ لهستان و روسیه کشف شده‌اند.تحقیقات درباره این شمشیر همچنان ادامه دارد.

بهار نیوز