منی یول، سفیر نروژ در سازمان ملل و رئیس شورای امنیت تاکید کرد، علی رغم اوضاع کنونی، از ابتکار عمل خود در مذاکرات اوسلو در سال ۱۹۹۳ احساس پشیمانی نمی‌کند.
وی ابراز امیدواری کرد که این راهکار همچنان مطابق با قطعنامه‌های بین‌المللی امکان‌پذیر باشد.
این دیپلمات نروژی از جمله کسانی بود که اقدام به انجام مذاکرات محرمانه اوسلو کرد که منجر به توافق‌های معروف شد.
یول در ابتدای اظهاراتش به بررسی اولویت‌های نروژ در دوران ریاست بر شورای امنیت پرداخت که شامل شماری از مسائل مربوط به زنان، صلح، امنیت، آب و هوا و حمایت و حفاظت از غیرنظامیان در جریان درگیری‌ها است.
وی بر تمرکز نروژ بر پاره‌ای از مسائل خاورمیانه از جمله برگزاری نشست ماهانه در مورد مسأله فلسطین در سطح وزرای امور خارجه تاکید کرد.
یول در مصاحبه‌ای با مایکل لینک، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در اراضی اشغالی فلسطین، گفت: «به دلیل عدم تعادل در میزان قدرت بین اسرائیلی‌ها و فلسطینیان، تنها راهی که به اشغالگری پایان خواهد داد و تنها راهی که فلسطینیان از طریق آن از تعیین سرنوشت برخوردار خواهند شد همانطور که در قطعنامه‌های سازمان ملل وعده داده شده، این است که جامعه جهانی اقدامات قاطعی برای بازخواست اسرائیل، کنار گذاشتن آن از توافق‌های تجاری، فرهنگی و سرمایه‌گذاری و همچنین از طریق توقف فروش تسلیحات اتخاذ کند تا بر سر پایان دادن به اشغالگری، توقف شهرک‌سازی‌ها و به رسمیت شناختن حق فلسطینیان در استقلال و آزادی، توافقی حاصل شود.
وی ادامه داد: ما بر لزوم دستیابی به راهکاری از طریق مذاکره در خصوص نزاع میان فلسطینیان و اسرائیلی‌ها تاکید داریم. ما از تمامی قطعنامه‌های شورای امنیت که راهکار تشکیل دو کشوری را تقویت می‌کند، حمایت می‌کنیم و به همین خاطر از زمان توافق‌های اوسلو به خاطر انجام مذاکرات اعمال فشار کرده‌ایم. ما برای تقویت تشکیلات خودگردان فلسطین از طریق راه‌های مختلف، از جمله با هماهنگی کمک‌های اهدایی از زمان توافقات تلاش کرده‌ایم. اما شماری از فلسطینیان تشکیلات خودگردان را فاسد می‌دانند. مهمترین مسأله، اشغالگری و اقدامات اشغالگران اسرائیلی علیه فلسطینیان است و جامعه جهانی بدون هیچگونه پیامدی اسرائیل را به باد انتقاد می‌گیرد. 
وی خاطرنشان کرد: من معتقدم که هر دو طرف اسرائیلی و فلسطینی از راهکار تشکیل دو کشوری سود خواهند برد و به عقیده من اسرائیل از اشغالگری سود نمی‌برد. به نظرم دستیابی به راهکار تشکیل دو کشوری به نفع اسرائیل است، زیرا اشغالگری نمی‌تواند برای همیشه ادامه یابد.
این مسئول نروژی همچنین تصریح کرد، باید راهی برای پایان دادن به اشغالگری و یافتن راه حل مسالمت‌آمیز وجود داشته باشد و نیاز به انجام گفت‌وگو بین تمامی طرف‌ها وجود دارد. من بر این باور هستم که به خاطر تحقق صلح باید با دشمنان خود و کسانی که با آنها توافق ندارید، صحبت کنید حتی با برخی از سازمان‌هایی که بعضی کشورها آنها را «تروریستی» قلمداد می‌کنند. من همچنان معتقدم که هر نوع اقدام برای تحریم یا دوری گزیدن شخصی، مشکلی را حل نخواهد کرد. 
وی در پاسخ به سوالی در خصوص اینکه شما یکی از اصلی‌ترین کسانی بودید که مذاکرات محرمانه اوسلو را آغاز کردید، امروز، نزدیک به ۳۰ سال است که از آن توافق‌ها می‌گذرد و وضعیت فلسطینیان بدتر از قبل از اوسلو شده است و راهکار تشکیل دو کشوری دورتر از همیشه به نظر می‌رسد. با توجه به وضعیت کنونی آیا از آغاز این مذاکرات محرمانه پشیمان هستید یا خیر، گفت: من اصلا از این اقدام پشیمان نیستم. من معتقدم که گرد هم آوردن طرف‌ها و تلاش برای تحقق صلح و آشتی، کاری که قبلاً در روند اوسلو انجام شد، هرگز اشتباه نیست.
وی ادامه داد: هر دو طرف کاری را که قرار بود طبق توافقات انجام دهند متوقف کردند یا انجام ندادند. کشته شدن اسحاق رابین، یکی از امضاکنندگان این معامله در طرف اسرائیلی، نقش مهمی را ایفا کرد و باعث سخت‌تر شدن کار شد، زیرا احزابی که مخالف این توافق بودند در طرف اسرائیلی به قدرت رسیدند. در طرف فلسطینی نیز اوضاع به گونه‌ای پیش رفت که خوب نبود. من بر این باور هستم که اگر یک طرف یا طرف دیگر را مقصر بدانیم هیچ طرفی سود نمی‌کند اما ما از ابتدا به صورت واضح اعلام کردیم که هرگونه اقدام یک‌جانبه مانند شهرک‌سازی، عملیات تخلیه و ویرانی (منازل فلسطینیان) و همگی آنها بدون شک مانعی را بر سر راه تحقق راهکار تشکیل دو کشوری ایجاد می‌کند و ما این اقدامات را به وضوح محکوم کرده‌ایم.
سفیر نروژ در سازمان ملل افزود: اما باز هم نمی‌توانیم از تلاش برای کشاندن دو طرف به میز مذاکره جهت حل این موضوع دست برداریم. این یک راه حل عادلانه است زیرا هیچ راه حل دیگری موفق نخواهد شد. به همین خاطر ما تصمیم گرفتیم طی ریاستمان در شورای امنیت در ماه جاری میلادی، این مسأله را در سطح وزرای خارجه مورد بررسی قرار دهیم. ما شهرک‌سازی‌ها را به وضوح محکوم کرده‌ایم و معتقدیم که بیشتر کشورها در جامعه جهانی آن را محکوم می‌کنند.
رئیس شورای امنیت در خصوص پرونده سوریه و اجازه ورود کمک‌های بشردوستانه فرامرزی به این کشور گفت: هیچ دلیلی برای به چالش کشیدن قطعنامه ۲۵۸۵ (سال ۲۰۲۱) نمی‌بینیم. این قطعنامه همچنین از دبیرکل سازمان ملل خواسته که گزارش خود را در خصوص پیشرفت‌های حاصله در سازوکار کمک رسانی (فرامرزی و خطوط تماس) ارائه کند که همین اتفاق هم افتاد. ماه گذشته در شورای امنیت درباره آن رایزنی کردیم.
وی در مورد مذاکرات قانون اساسی سوریه زیر نظر سازمان ملل که سالهاست ادامه دارد و به نظر نمی‌رسد پیشرفتی داشته باشد، گفت: من فقط می‌توانم از طرف نروژ صحبت کنم. درست است همه از عدم پیشرفت در مذاکرات کمیته قانون اساسی ناامید شده‌اند.
وی در خصوص هشدار سازمان ملل نسبت به این که افغانستان در سال جاری میلادی شاهد بزرگترین بحران انسانی در جهان خواهد بود، عنوان داشت: ما مطمئناً فعالیت زیادی می‌کنیم تا مطمئن شویم که بیشتر کمک‌های بشردوستانه از طریق نهادهای سازمان ملل و سازمان‌های بشردوستانه مختلف و همچنین سازمان‌های غیر دولتی به افغانستان می‌رسد. من معتقدم به نفع هیچکسی نیست که شاهد سقوط و فروپاشی افغانستان باشیم. به دلیل درد و رنج افغان‌ها باید به هر قیمتی از این مسأله اجتناب کرد. ما مطمئن هستیم که می‌توانیم تا حد امکان برای نجات مردم افغانستان و اقتصاد این کشور به آن کمک کنیم. اما این امر تنها به ما بستگی ندارد و همگی باید با کشورهای دیگر همکاری کنیم.
وی در خصوص تغییرات آب و هوایی و امنیت جهانی گفت: در سال جاری میلادی ما به همراه کنیا ریاست گروه کاری غیررسمی در شورای امنیت را برعهده خواهیم داشت و به کار و تلاش خود ادامه خواهیم داد تا ببینیم چگونه می‌توانیم با وجود وتوی روسیه راهی برای تمرکز بر این موضوع پیدا کنیم.
منی یول، متولد ۱۹۵۹، یک دیپلمات نروژی است که تجربه زیادی در دستگاه دیپلماسی نروژ و وزارت امور خارجه دارد. او از سال ۲۰۱۹ به عنوان سفیر کشورش در سازمان ملل متحد در نیویورک فعالیت داشته است. همچنین به عنوان سفیر کشورش در تعدادی از شهرها از جمله لندن (۲۰۱۴ - ۲۰۱۹)، تل آویو (۲۰۰۱ - ۲۰۰۴) و قاهره (۱۹۹۴- ۱۹۹۷) فعالیت داشت.