بهار نیوز - پشت‌پرده کودک‌ربایی‌های گسترده در چین

گروه جامعه:روزنامه خراسان نوشت: قطعا یکی از بی‌رحمانه ترین دزدی‌ها کودک ربایی است. کابوس بسیاری از ما انسان‌ها در دوران کودکی گم شدن و جدا شدن از پدر و مادر است که بیشتر آدم‌ها حداقل یک بار گم شدن را تجربه کرده اند، لحظات سختی که نه تنها خود کودک بلکه والدین او را هم تحت تاثیر قرار داده است اما دزدیده شدن با گم شدن کاملا متفاوت است.
به تازگی خبرهایی درباره دیدار آدم‌هایی در چین که از بیش از 2 دهه پیش ربوده شده بودند با خانواده‌هایشان منتشر شده که نشان می‌دهد این اتفاق در چین بسیار متداول بوده و در چند دهه خیر روزانه ده‌ها نفر در این کشور ربوده می‌شوند. چین برای این که افراد ربوده شده بتوانند خانواده‌های بیولوژیکی خود را پیدا کنند راهکارهایی مثل ساخت نرم‌افزاری چینی برای پیدا کردن کودک‌های ربوده شده و مبارزه با قاچاق کودکان، آموزش مقابله با کودک ربایی در مدارس و ... را اجرایی کرده است.
با این حال سوال اصلی این است که دلیل میزان بالای کودک ربایی در چین چیست. برای پاسخ به این سوال و اطلاعات بیشتر در زمینه کودک ربایی با ما همراه باشید.
چین درباره مشکل گسترده قاچاق کودک بسیار پنهان کار بوده است و آماری را در این باره منتشر نمی‌کند. طبق گزارش‌های برخی رسانه‌های چینی از آن جایی که حکومت چین قاچاق کودک را جرمی‌خجالت آور می‌داند، ترجیح می‌دهد آمار آن هم پنهان بماند، اما شواهدی وجود دارد که کودک ربایی در ابعادی گسترده در چین در جریان است. بنا بر آماری که توسط دولت آمریکا منتشر شده است هر ساله بین 10 تا 20 هزار نفر در داخل چین قاچاق می‌شوند.شبکه تلویزیونی الجزیره آمار وحشتناک تری از آدم ربایی در دهه پیش چین دارد و به نقل از سازمان‌های غیردولتی می‌نویسد: «میانگین آدم ربایی در این کشور در سال 2010 به هفتاد هزار مورد در سال یعنی روزانه صد و نود مورد رسیده است.» بر اساس گزارش‌ها متاسفانه شمار زیادی از این انسان‌های ربوده شده زن و کودک هستند.
برخی از آن‌ها به خانواده‌های خواهان فرزند فروخته می‌شوند و برخی برای قاچاق اعضا یا به عنوان برده جنسی به فروش می‌رسند. با این حال یک سایت اینترنتی هم که برای همین منظور در سال 2020 توسط دولت راه‌اندازی شده، نشان می‌دهد ۵۱ هزار زوج چینی در آن ثبت نام کرده و دنبال کودکان ربوده شده خود هستند.
یکی از سوالات مهمی‌که باید به آن پاسخ داد این است که اصلا در یک کشوری که تقریبا یک و نیم میلیارد نفر جمعیت دارد چرا کودک ربایی به این گستردگی وجود دارد. برخی از کارشناسان سیاست تک فرزندی در چین را که البته از خرداد امسال لغو شده دلیل کودک ربایی می‌دانند.در سال 1979 در چین قانون تک فرزندی اجرایی شد و هیچ خانواده ای در چین حق نداشت بیش از یک فرزند داشته باشد. تخمین زده می‌شود از ابتدای اعمال این سیاست تا سال 2015 از تولد حدود ۴۰۰ میلیون نوزاد جلوگیری شده ‌است. افرادی که این سیاست را نقض می‌کردند، با جریمه‌های نقدی روبه رو می‌شدند.
گفته می‌شود که به دنبال اعمال این سیاست‌های سخت گیرانه و با توجه به جامعه مردسالار چین و آرزوی پسر داشتن برای زوج بازار زیرزمینی پررونقی برای خرید و فروش کودکان مخصوصا پسر بچه‌ها به وجود آمد. البته ویدئوها و گزارش‌هایی هم در رسانه‌های چینی منتشر شده که نشان می‌دهد برخی از کودک ربایی‌ها به منظور قاچاق اعضای بدن صورت می‌گیرد.
به جز این در چین پرونده‌های قضایی متعددی مطرح بوده که به کودکانی که برای کار در معادن و کارخانه‌های آجرپزی ربوده شده بودند، مربوط می‌شده است همچنین مدارکی وجود دارد دال بر این که کودکان و زنان جوان، که معمولا در مناطق فقیر نشین ربوده شده اند، برای استفاده‌های جنسی در مناطق ثروتمندتر ساحلی چین معامله می‌شوند.البته نکته قابل تامل این جاست که طبق گزارش «بی‌بی‌سی» بسیاری از کودکانی که پس از ربوده شدن در چین به خانواده اصلی خود ملحق می‌شوند، تمایلی به شکایت از والدین خوانده خود ندارند، زیرا به خاطر مدت زمانی که با آن‌ها بودند به آن‌ها علاقه مند شدند و زندگی خود را مدیون آن‌ها می‌دانند.
آمارها نشان می‌دهد روزانه بیش از 100 کودک در چین ربوده می‌شوند که برخی از آن‌ها دیگر هیچ وقت خانواده‌های شان را هم نمی‌بینند. در این میان برخی از این دیدار‌ها که بعد از چند سال اتفاق افتاده داستان جالبی دارد که تعدادی از آن را با هم مرور می‌کنیم.در روزهای اخیر خبری منتشر شده که در آن آمده بود: «مرد چینی که بیش از ۳۰ سال پیش ربوده شده بود، پس از ترسیم نقشه‌ای از روستای دوران کودکی خود و بررسی نقشه موفق به یافتن روستای مادری خود شد و با مادر بیولوژیکی خود ملاقات کرد. ماجرا از این قرار است که 30 سال پیش «لی جینگوی»، اهل استان یونان ربوده می‌شود و به خانواده ای در حدود 2000 کیلومتری خانه اصلی‌اش، فروخته می‌شود.
او به رسانه‌ها گفته نام روستای شان را نمی‌دانسته اما حداقل روزی یک بار روستای شان را نقاشی می‌کرده تا زادگاهش را به یاد بیاورد، اما در کشوری با 1.4 میلیارد نفر بعید می‌دانسته که هرگز دوباره خانواده‌اش را پیدا کند. با این حال، او با به اشتراک گذاشتن نقشه ای که از روستای شان کشیده بوده در شبکه‌های اجتماعی موفق به یافتن روستایشان در میان بیش از یک میلیون روستا در چین می‌شود و بالاخره بعد از 30 سال موفق می‌شود مادرش را دوباره ببیند.
حدود 5 ماه پیش هم خبر ملاقات پدر و پسری بعد از 24 سال تلاش پدر برای پیدا کردن فرزند ربوده شده اش در رسانه‌ها بازتاب زیادی داشت. به گزارش بی بی سی، سال 1997 پسر «گوا گانگ‌تانگ» از محل زندگی‌اش در ایالت شاندونگ چین توسط قاچاقچیان انسان ربوده شد. او ظرف این بیست و چهار سال در دست‌کم 20 ایالت مختلف چین به دنبال فرزندش گشت. قاچاقچیان انسانی پسر 2 ساله او را در ایالت هنان فروختند و او پس از 24 سال فرزندش را در همان منطقه پیدا کرد. پدر این کودک ربوده شده که حالا 26 سال دارد گفته برای جست وجوی پسرش 500 هزار کیلومتر با موتورسیکلت را در این 24 سال طی کرده است.
اردیبهشت سال گذشته رسانه‌های چینی گزارش دادند که کودک چینی دو ساله‌ای که سال ۱۹۸۸ از مقابل هتلی در شهر «شی‌آن» ربوده شده بود، با فناوری تشخیص چهره پیدا و به خانواده‌اش ملحق شد. طبق گزارش‌ها «مائو ین» ۳۴ ساله، بعد از ربوده شدن به خانواده‌ای در یک شهر دیگر فروخته شد و اصلا اطلاعی از ربوده شدنش هم نداشت.
اما والدین او طی این سال‌ها از هیچ تلاشی برای یافتنش دریغ نکردند. شبکه دولتی «سی‌سی تی‎وی» گفته پلیس چین از طریق تکنولوژی خاصی توانسته از روی عکس‌های کودکی، چهره «ین» در زمان بزرگ سالی را شبیه‌سازی کند و بعد از چند ماه پلیس مردی با مشخصات چهره شبیه‌سازی شده پیدا می‌کند. بعد از آزمایش دی‌ان‌ای مشخص می‌شود که او همان کودکی بوده که در سال ۱۹۸۸ از جلوی هتل ربوده شده است.