گل به الدوحیل را یادتان هست؟
نکته کلیدی اما اینجاست که این اواخر به‌نظر می‌رسد نقش کریم باقری در پرسپولیس کمرنگ‌تر از هر زمان دیگری شده است. مدت‌هاست که باقری را با شور و عطش معروفش کنار زمین نمی‌بینیم. چه در دوره برانکو و چه زمان کالدرون، کریم در اغلب مسابقات بارها لب خط می‌آمد و با فریادهایش بازیکنان را تهییج می‌کرد. شاید یکی از ماندگارترین قاب‌های این سالیان پرسپولیس مربوط به زمانی باشد که گادوین منشا در جریان بازگشت تاریخی پرسپولیس برابر الدوحیل قطر، گل سوم سرخپوشان را به‌ثمر رساند. بعد از آن گل فراموش‌نشدنی، کریم باقری چنان از خود بی‌خود شده بود که پیش از شروع جشن منشا وارد زمین شد! این شرایط خیلی با حالا فرق دارد؛ حالا که مطلقا کریم را نمی‌بینیم و وقتی کار سرخپوشان در بازی با پدیده مشهد گره خورده، دوربین تصویری یخ‌زده از باقری را روی نیمکت تیم به نمایش می‌گذارد. اینجاست که تازه همه یادشان می‌افتد آقا کریم هم هست.

نقشی که کمرنگ شد
شاید یکی از تفاوت‌ها در این باشد که با حضور یحیی گل‌محمدی، نقش دستیار ویژه او را حمید مطهری برعهده گرفت. در دوران مربیان خارجی پرسپولیس، کریم نفر اول ایرانی کادر بود و به همین دلیل در نقش واسطه بازیکنان و سرمربی عمل می‌کرد. او در آن زمان وظیفه پررنگ‌تری برای خودش متصور بود، اما حالا با حضور مطهری و افشین پیروانی، آقا کریم تا حدود زیادی به حاشیه رانده شده است. حتی شاید در حوزه مسائل انضباطی هم اوضاع مثل گذشته نباشد؛ چرا که اواخر فصل قبل اصطکاک باقری با حامد لک پیش آمد و کمی مربی سرخ‌ها را دلسرد کرد.

پرسپولیس کریم «پرشور» لازم دارد
در هر صورت به‌نظر می‌رسد این شرایط برای پرسپولیس چندان مطلوب نیست. حیف است سرمایه‌ای مثل کریم باقری مهجور و زاویه‌نشین شود. وقتی تیم ملی مملکت برای پیشبرد کارش به باقری احساس نیاز می‌کند، چرا پرسپولیس نباید در ازای قراردادی که با کریم دارد از او استفاده کند؟ سرخ‌ها برای رستاخیز هیجانی و عاطفی، دوباره نیاز به همان کریم باقری سرزنده و پرحرارت دارند؛ مردی که حضورش لب خط، انگیزه‌ای مضاعف برای هر بازیکنی به‌شمار می‌آید. او را بیشتر بازی بدهید.

بهار نیوز