گروه سیاسی: محمدصادق جنانصفت طی یادداشتی در روزنامه جهان صنعت نوشت: همه کسانی که توانایی تحلیل و بررسی کارشناسانه و اثرگذار درباره قرارداد دوساله چین با ایران را دارند باید تا پیش از اینکه نقد این قرارداد تابوی سیاسی شده و نهی از نقد قرارداد قانونی و اجباری شود تا وقت باقی است و هنوز اجرای قرارداد الزامی نشده، دیدگاه خود را درباره این قرارداد برای شهروندان توضیح دهند.از سوی دیگر نهاد دولت و نیز نهاد مجلس و سایر نهادهای ادارهکننده کشور باید درباره قراردادی که قرار است تا ۲۵ سال ادامه یابد به ایرانیان اطلاعرسانی کنند. یکی از بدترین و مهیبترین مساله درباره قرارداد با چین که به گفته مقام وزارت اقتصاد حالا وزارتخانهها شروع به صحبت برای قراردادهای بخشی کردهاند این است که چین اراده کرده جزئیات قرارداد نباید به اطلاع افکار عمومی برسد.گروهی از سیاستمداران که حالا میتوان آنها را چینوفیل نامید در رسانههای خود تلاش گسترده و عجیبی دارند که منتقدان قرارداد با چین – به ویژه منتقدان این بند از قرارداد را که نباید مفاد قرارداد به اطلاع افکار عمومی برسد – را با شانتاژهای سیاسی و زدن برچسب غربگرایی و آمریکاگرایی به انزوا کشانده و راه را بر روشنگری در این باره ببندند.
مگر میشود سرنوشت اقتصاد یک کشور را بدون آشکار شدن جزئیات آن برای ربع قرن در اختیار کشوری قرار داد که کارنامه و برنامهای بر پایه دموکراسی و آزادیخواهی ندارد و تجربه نشان داده است در اجرای قراردادها با کشورهایی مثل ایران که در تنگنای اقتصادی قرار دارد به نفع خود عمل میکند و از علاقهمندان به ایران و کشور خواست چیزی نپرسند.
به نظر میرسد این روش پنهانسازی و پنهانکاری و نیز قرارداد با اراده یک کشور بزرگتر چیزی نیست جز اینکه بگوییم رقص اژدهای چینی در ایران با آهنگ ساخته چین و نیز سازهای این کشور اجرا خواهد شد. رقص اژدهایی که عجیب است و رقصندگان در پوشش اژدها پنهان شده و در حالی که از بیرون رصد نمیشوند از درون بر همه چیز اشراف دارند و رصد میکنند.
این حق شهروندان ایرانی است که بدانند مفاد قرارداد با چین و دستکم رئوس و کلیات آن چیست و ایران را در ربع قرن پیشرو به کدام سو میکشاند. افشای قرارداد از چند نظر مفید است و باید راه را بر بنبست پنهانکاری بست.
فایده نخست این است که در سایه روشنگریهای کارشناسانه میتوان تا پیش از شروع جزئیات، نقاط ضعف آن را پیدا کرد تا از هدر دادن سهوی و یا عمدی منافع ایرانیان اجتناب شود.
فایده دوم این است که چین را ملزم میکند مطابق قرارداد روشن و قراردادی که ایرانیان از جزئیات آن آگاه هستند اقدام کند و هرکاری خواست انجام ندهد.
فایده سوم افشای قرارداد مرموز این است که شاید با درز شرایط نوین احتمالی بتوان آن را با رعایت رقابتی کردن به چالش کشید و از افتادن ایران در چاله انفعال جلوگیری شود. باید معلوم شود رقص اژدهای چینی در سرزمین ایران با کدام آهنگ ساختهشده چینی مطابقت داده شده و سهم و نقش ایران چیست؟