دکتر «اریک بولارد»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «پروتئین مورد بحث، فسفولیپاز A۲-IIA، چندین سال پیش در مایعی که مفاصل افراد مبتلا به آرتروز را احاطه کرده است، کشف شد. متعاقباً این پروتئین در سایر نقاط بدن، به ویژه در روده که در آنجا به وفور تولید می‌شود، شناسایی شد.»وی در ادامه افزود: «مدت زیادی طول کشید تا متوجه شدیم که این ماده دارای فعالیت ضد باکتریایی است. این پروتئین با غشای سلول‌های انسانی تعامل کمی دارد، اما میل ترکیبی بالایی با غشاهای باکتری دارد. به این غشاها متصل می‌شود و آنها را می‌شکافد و مولکول‌های کوچکی مانند اسیدهای چرب آزاد می‌کند.»

برای بررسی تأثیر این پروتئین بر میکروبیوم های روده، محققان از موش‌های تراریخته استفاده کردند. این موش‌ها دارای ژن انسانی هستند که فسفولیپاز A۲-IIA را کد می‌کند. با افزایش سن، به طور خود به خود تظاهرات التهاب سیستمیک مزمن در آنها ایجاد می‌شود.آزمایش‌ها روی این موش‌ها نشان داد که فسفولیپاز پروفایل لیپیدهای باکتریایی را که به روده ختم می‌شوند تغییر می‌دهد.

دکتر بولارد اینگونه نتیجه گیری می‌کند: «این پروتئین با آزاد کردن اسیدهای چرب از غشای باکتری‌ها، لیپیدهای پیش التهابی تولید می‌کند که التهاب مزمن را تشدید می‌کند و شدت علائم آرتروز را در این موش‌ها افزایش می‌دهد».
قبلاً هم محققان ژاپنی از دانشگاه توکیو نشان دادند که اثر فسفولیپاز بر روی میکروبیوم های روده موش‌ها بر پسوریازیس، یک بیماری التهابی دیگر، و همچنین سرطان پوست تأثیر می‌گذارد.

محققان معتقدند این پیشرفت‌ها می‌تواند پیامدهای درمانی داشته باشد. مهار موضعی فسفولیپاز ممکن است روند التهابی را که بیماری‌های خاص را تشدید می‌کند کاهش دهد. همچنین نشان می‌دهد که مسدود کردن لیپیدهای پیش التهابی باکتریایی تولید شده در روده توسط این پروتئین می‌تواند علائم را در افراد مبتلا به بیماری‌های التهابی سیستمیک کاهش دهد.