همچنین در معرفی ناشر از این مجموعه چنین می‌خوانیم: پاک‌باطن در داستان «در پسِ وهم و خیال»  که عنوانش را به کل کتاب داده، نقبی به تاریخ معاصر می‌زند. اما در داستان‌های دیگر کتاب به موضوعات روز  و آشوب‌های زمانه خود می‌پردازد. حتی موضوع ویروس کرونا را دستمایه یکی از قصه‌های کتاب کرده است. با این حال کوشیده است که روایت‌هایش تاریخ مصرف نداشته باشند و با نقبی به درون شخصیت‌ها به خلق داستان‌هایی بپردازد که در آینده هم بتوان به آن‌ها رجوع کرد. مقوله مرگ در همه داستان‌های کتاب «در پسِ وهم و خیال»  حضوری پررنگ دارد، اما نگاه طنزآمیز نویسنده باعث شده است که فضای قصه‌هایش عبوس و غمگین نباشند.

در یکی از داستان‌های کتاب می‌خوانیم: «بی‌شک، زن قابل‌احترام‌ترین موجود دنیاست! حالا... خب، دست‌ِکم روی این کره‌ خاکی موجودی قابل‌احترام‌تر از او نیست. می‌دانید چرا؟ حقیقتش این است که آن‌ها قادرند هر غیرممکنی را ممکن سازند، پس شکی نیست که قدرتمندند؛ و همین امر است که آن‌ها را شایسته‌ احترام می‌کند، زیرا قدرت، لزوماً و قطعاً مایه‌ احترام است.با آن‌که سلول‌های پیشانی زن به‌خاطرِ تزریق‌های مکرر بوتاکس مرده بودند، اما چنان اَخمی تحویل غریبه داد که ابروی سمتِ راستش کمابیش با خط رویشِ موهای آمبره‌شده‌اش تلاقی کرد!»

بهار نیوز