دکتر "الکساندرا پوردو اسمیت" (Alexandra Purdue-Smithe)، پژوهشگر "بیمارستان بریگام و زنان" (BWH) و از اعضای این گروه پژوهشی، گفت: تقریبا ۲۰ درصد از زنان در سنین باروری، میگرن را تجربه می‌کنند؛ اما تأثیر میگرن بر پیامدهای بارداری به خوبی درک نشده است. این پژوهش آینده‌نگر، ارتباط بین میگرن و عوارض بارداری را نشان می‌دهد که می‌تواند به آگاهی پزشکان و زنان مبتلا به میگرن در مورد خطرات احتمالی که باید در دوران بارداری از آنها اطلاع داشته باشند، کمک کند.پژوهشگران در این پروژه، بیش از ۳۰ هزار بارداری را در حدود ۱۹ هزار زن و طی یک دوره ۲۰ ساله بررسی کردند. ۱۱ درصد از زنان گزارش کردند که پیش از بارداری توسط پزشک آگاه شدند که میگرن دارند.

پژوهشگران، عوارض دوران بارداری مانند زایمان زودرس، دیابت بارداری، فشار خون بالای دوره بارداری، پره اکلامپسی و کاهش وزن را بررسی کردند.پژوهشگران پس از بررسی سن، چاقی و سایر عوامل رفتاری و سلامتی که می‌توانند بر خطر افزایش عوارض تأثیر بگذارند، دریافتند که زنان مبتلا به میگرن در مقایسه با زنان بدون میگرن،  ۱۷ درصد بیشتر در معرض خطر زایمان زودرس و ۲۸ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به میگرن دائمی هستند. فشار خون بالای دوره بارداری و خطر ابتلا به پره اکلامپسی نیز در آنها ۴۰ درصد بیشتر بود. از ۳۸۸۱ بارداری در میان زنان مبتلا به میگرن، ۱۰ درصد به زایمان زودرس ختم شد؛ در حالی که این میزان در زنان بدون میگرن، هشت درصد بود. هفت درصد از زنان مبتلا به میگرن، به فشار خون بالای دوره بارداری مبتلا شدند؛ در حالی که پنج درصد از زنان بدون میگرن به این مشکل مبتلا شدند. ۶ درصد از زنان مبتلا به میگرن، پره اکلامپسی را تجربه کردند؛ در حالی که این تعداد در میان زنانی که میگرن نداشتند، سه درصد بود.

علاوه بر این، هنگام بررسی میگرن همراه با آئورا و بدون آن، مشخص شد زنانی که میگرن همراه با آئورا داشتند، ۵۱ درصد بیشتر در معرض ابتلا به پره اکلامپسی دوران بارداری بودند؛ در حالی که این میزان در زنان مبتلا به میگرن بدون آئورا، ۲۹ درصد بود."پوردو اسمیت" گفت: اگرچه خطرات این عوارض به طور کلی هنوز بسیار کم است، اما زنانی که سابقه میگرن دارند، باید از خطرات احتمالی بارداری آگاه باشند و با پزشک خود مشورت کنند. بدین ترتیب، زنان مبتلا به میگرن ممکن است از نظارت دقیق‌تر در دوران بارداری بهره‌مند شوند تا عوارضی مانند پره اکلامپسی در اسرع وقت شناسایی و مدیریت شوند.

محدودیت پژوهش این بود که اگرچه سابقه میگرن پیش از بارداری گزارش شده بود، اما اطلاعات مربوط به آئورا تا اواخر پژوهش، پس از پایان بسیاری از بارداری‌ها جمع‌آوری نشد. بنابراین، یافته‌های مربوط به آئورا ممکن است تحت تأثیر توانایی شرکت‌کنندگان در به خاطر سپردن دقیق تجربیاتشان بوده باشد. محدودیت دیگر این است که اطلاعات مربوط به دفعات حمله میگرن و سایر ویژگی‌های میگرن، در دسترس نبود. برای رسیدگی به این محدودیت‌ها و اطلاع‌رسانی بهتر در مورد این که چگونه زنان باردار با سابقه میگرن باید از نظر عوارض احتمالی بارداری غربالگری شوند، به بررسی بیشتری نیاز است.

بهار نیوز