گروه فرهنگی: زهره فکور صبور، بازیگری که نرسیده به ایستگاه ۴۴ سالگی، قطار زندگی‌اش متوقف شد، تنها ۲۰ روز دیگر تا سالروز تولدش فاصله داشت.به گزارش ایسنا، زهره فکور صبور، بازیگر سینما و تلویزیون، متولد یکم فرودین سال ۱۳۵۷، از بیست سالگی وارد عرصه هنر و بازیگری شد.
بازیگر کم حاشیه و عموما کم کاری بود اما به واسطه حضور در چند سریال پرمخاطب، به چهره آشنایی برای اغلب مخاطبان تلویزیون بدل شد.با سریال «روزگار جوانی» در سال ۷۷ دیده شد و تا اواخر دهه هشتاد در چندین سریال تلویزیونی از جمله «همسفر»، «مسافری از هند» ، «یکی بود یکی نبود» ، «کمکم کن»، «فصل زرد»، «نرگس» و «ریحانه» ایفای نقش کرد.زنده یاد فکور صبور در سال ۸۵ در سریال «از نفس افتاده» باز هم با قاسم جعفری همکاری داشت و در این سریال در کنار اشکان خطیبی و خاطره حاتمی، نقش پر رنگ تری را به ثبت رساند.
در سال ۸۸ فکور صبور در سریال «دلنوازان» نقش متفاوتی ایفا کرده و بیش از پیش مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. او در این سریال نقش دختر گمشده فریبا کوثری که در کودکی نابینا شده بود را باورپذیر ایفا کرد.زهره فکور صبور در دهه ۹۰ نام خود را در چند سریال کمدی پرمخاطب هم به ثبت رساند. او در «پایتخت ۳» نقشی کوتاه ایفا کرد و سپس در هر دو فصل سریال «دردسرهای عظیم»، نقش دختر مهدی هاشمی و پرستو گلستانی و خواهر اشکان اشتیاق را بازی کرد.
سه سریال بعدی فکور صبور نیز فضایی کمدی داشتند. او در سال ۹۶ در سریال «پنجری» با مهران غفوریان و حمید لولایی هم بازی شد. در سال ۹۸ در سریال «دنگ و فنگ روزگار» با مرحوم سیروس گرجستانی، امیر غفارمنش و محمد نادری هم بازی شد و در نوروز سال ۹۹ نیز سریال کمدی «کامیون» را در کنار مهدی هاشمی و لعیا زنگنه به روی آنتن داشت.زهره فکور صبور این روزها مشغول بازی در سریال «بی همگان» به کارگردانی بهرنگ توفیقی بود. او یک روز قبل از فوتش تصویری از خود در کنار عوامل پشت صحنه سریال منتشر کرده است. با مرگ این بازیگر نقشش در این سریال هم ناتمام ماند.
آخرین پست اینستاگرامی این بازیگر نیز ویدیویی از مصاحبه‌اش با یک برنامه تلویزیونی است. فکور صبور در این مصاحبه در پاسخ به سوال مجری که می‌پرسد اگر به بیست سال پیش بازگردد باز هم بازیگر می‌شود؟ صریح جواب منفی می‌دهد و می‌گوید ابدا این شغل را انتخاب نمی‌کرد.زهره فکور صبور شب گذشته ـ ۱۰ اسفند ماه ـ در حالی که فقط ۲۰ روز تا روز تولد ۴۴ سالگی اش باقی مانده بود، به دیار باقی شتافت.
او در گفت وگویی که در کتاب «سنگ قبر» ـ نوشته پوریا تابان ـ منتشر شده، درباره مرگ چنین اظهار کرده بود: «دوست دارم وقتی که می‌میرم در اوج باشم، در اوج تکامل انسانی و معنوی. دوست ندارم وقتی که می‌میرم بعضی آدم‌ها از من ناراحتی به دل گرفته باشند. نوع مردن مهم نیست، فقط دلم نمی‌خواهد زیاد درد بکشم.»
دریافت لینک صفحه با کد QR