گروه سیاسی: کارشناس مسائل بینالملل در مورد گمانهزنیها مبنی بر طولانی مدت شدن جنگ روسیه علیه اوکراین گفت: «از آغاز دهه دوم بعد از سقوط اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، روسیه تحت تاثیر دو جریان از سمت غرب قرار گرفت. یکی اتحادی اروپا بود و دیگری موج ناتو بود که آمد و روسیه را در برگرفت. همان زمان هم روسها غرولندی به دلیل گسترش ناتو کردند اما خیلی به آنها توجه نشد به طوری که تمام کشورهای اروپای شرقی که در حلقه اتحاد جماهیر شوروی بودند، یکی پس از دیگری تبدیل به کشورهای عضو ناتو شدند. روسیه در سالهای اخیر بارها نسبت به این قضیه اعتراض کرد اما پذیرفته نشد. علت هم این بود که هر کشوری حق دارد برای سرنوشت خود تصمیم بگیرد. این شرایط ادامه داشت تا این که صحبت از عضویت اوکراین هم در اتحادیه اروپا و هم در ناتو مطرح شد. این مساله محرک اصلی این جنگ بود.»
علی بیگدلی، در گفتگو با سایت مدارا ادامه داد: «روسیه در سال ۲۰۱۴ به دلیل این که حاکمیت اوکراین از دستش خارج شدهبود، کریمه رو تصرف کرد. البته با واکنش غرب مواجه شد و غربیها تحریمهایی را علیه روسیه وضع کردند . البته این تحریمها خیلی برای آنها اهمیت نداشت چون میخواستند به دریای سیاه نزدیک شوند. دریای سیاه میتوانست آنها را از طریق مدیترانه به غرب نزدیک کند. همچنین در همان سال ۲۰۱۴ قرار شد که به دو منطقه دونتسک و لوهانسک که در شرق این کشور قرار دارند و اصالتا روسنشین هستند، خودمختاری داده شود. اوکراین هم این مساله را پذیرفت ولی تعهدی نداد. بنابراین نگرانیهای روسیه برطرف نشد. سال ۲۰۱۹ که آقای زلنسکی قدرت را به دست گرفت، اختلافات بیشتر شد چرا که رییسجمهوری جدید اوکراین بیشتر تمایل به غرب داشت تا روسیه. هر چقدر اوکراین به سمت غرب گرایش بیشتری نشان میداد تا بتواند وارد اتحادیه اروپا شده و به عضویت ناتو درآید، روسیه هم نگرانتر میشد.»
این کارشناس امور بینالملل افزود: «هم رفتار زلنسکی نسبت به این دو منطقه خودمختاری روسیه را عصبانی کرد. هم تمایل شدید زلنسکی نسبت به اتحادیه اروپا و ناتو. روسیه مدتها بود که اصرار میکرد تا مذاکرهای در خصوص دونتسک و لوهانسک انجام شود که اتفاق نیفتاد. به همین دلیل روسها علیرغم اولتیماتومها به اوکراین حمله کردند. البته الان ورود به اوکراین و تصرف آن مشکلات جدی را برای روسیه ایجاد کرده است. غیر از این که تحریمهایی از سمت غرب علیه روسیه اعمال شدهاست، از جهت پرستیژ بینالمللی هم برای روسها سخت شده که چطور باید این جنگ را مدیریت کند. اگر بخواهد این جنگ را پایان دهد باید پاسخگوی ارتش، دومای روسیه، الیگارشها و افکار عمومی باشد. اگر بخواهد پیشروی کند با مشکلات جدی مواجه خواهد بود.»
بیگدلی توضیح داد: «از طرفی جریان رسانهای به دست غرب است و غرب هم تمایل ندارد که روسیه این چنین جلوی غرب قدرتنمایی کند. بنابراین بعید است که روسیه به خاک اصلی خود باز گردد. به طور قطع اگر غربیها دخالتی نکنند و دیپلماسی لازم را اجرایی نکنند به طور قطع جنگ ادامه پیدا خواهد کرد. اگر فشار بینالمللی نبود شاید روسیه در عرض یک ماه میتوانست اوکراین را تصرف کند. اما هم فشار عمومی، هم فشار اوکراین و هم این که روسیه نمیخواهد به سرعت دست به چنین اقدامی بزند، باعث شد که فضای امروز ایجاد شود تا اقداماتی از سوی غرب صورت بگیرد بلکه بتوانند جنگ را متوقف کنند. اگر این جنگ ادامه پیدا کند که به نظر میرسد این طور باشد، روسیه یکی از نیروهای طرفدار خود در اوکراین را به قدرت میرساند تا جلوی عضویت اوکراین را هم در اتحادیه اروپا و هم در ناتو بگیرد.»
این کارشناس امور بینالملل در مورد تاثیرات احتمالی جنگ و کنشهای روسیه بر روی توافق برجام در لحظات آخر گفت: «به نظر میرسد از زمانی که روسیه بخواهد در جریان مذاکرات خرابکاری کند، گذشته است. با توجه به این که ایران از روسیه حمایت کرده و وضعیت امروز اوکراین را بر گردن غربیها و به خصوص آمریکاییها انداخته است باعث شد که سطح فشار بر ایران در جریان مذاکرات وین افزایش پیدا کند. این فشار هم به روسها منتقل شدهاست. شاید به همین دلیل است که از حضور اولیانف و دخالتهاییش کمتر میشنویم. بنابراین دیگر این اتفاقات در نتیجه مذاکرات حتی به صورت لحظه آخری هم تاثیری ندارد. ایران هم بسیار برای حل مشکلات اقتصادیش به این توافق نیاز دارد پس ناچار است که به هر شکل و صورتی به این مذاکرات پایان دهد. به همین دلیل هم گروسی به ایران آمده و این آمدن نشان میدهد مذاکرات به نتیجه خواهد رسید. ایران حتی ابراز تمایل کرده که تا خرداد ماه گزارش نهایی منطقهای که مورد اعتراض آژانس است به کارشناسان واگذار کند. مذاکرات به نقطه نهایی رسیده و دیگر نباید نقشی برای روسیه قائل بود.»