صداهای بین ۲۰ هرتز و ۲۰ کیلوهرتز، در محدوده شنوایی انسان، هم هیجان‌انگیز و هم ناامیدکننده بودند. معلوم شد مریخ به‌طور قابل‌توجهی ساکت است تا جایی که مأموریت کنترل در آزمایشگاه رانش جت (JPL) در پاسادنا، کالیفرنیا فکر می‌کرد که میکروفون کار نمی‌کند.صداها برگردانده شد، اما این صداها توسط خود استقامت در حین رانندگی ایجاد می‌شد و شامل صداهای ماشین، ساییدن چرخ‌ها بر روی سنگ‌ها و شن‌ها و امواج ضربه‌ای لیزری مریخ‌نورد بود که بر روی صخره‌ها می‌سوخت. در مورد خود مریخ، بیش از یک سال تجزیه و تحلیل توسط پل ساباتیر در دانشگاه تولوز III، به همراه دانشمندان CNRS و ISAE-SUPAERO طول کشید تا برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جو مریخ، به جای تشخیص ساده تنها صداهای طبیعی این سیاره و باد از آنها جدا شوند.به گفته محققان، صداهای ضبط شده نشان می‌دهد که تفاوت‌های شگفت‌انگیزی بین جو مریخ و زمین وجود دارد، به‌ویژه در نحوه انتشار صدا. در زمین، صدا در جو با سرعتی در حدود ۱۲۲۴ کیلومتر در ساعت حرکت می کند، اما در مریخ این سرعت تنها ۸۶۴ کیلومتر در ساعت است.

حتی صداهای غیرعادی‌تر و با فرکانس بالا با سرعتی متفاوت از صداهای با فرکانس پایین حرکت می‌کنند که باعث می‌شود مکالمه در مریخ حتی در فواصل کوتاه بسیار دشوار باشد. این تا حدی به دلیل نازکی جو و همچنین به دلیل ترکیب آن است که از ۹۶ درصد CO۲ تشکیل شده است.اگر یک لوله و مقداری یخ خشک در دسترس دارید، می‌توانید اثر دومی را در اینجا روی زمین تقلید کنید. یخ را در جعبه صدا رها کنید و تجمع دی اکسید کربن در ساز باعث می‌شود که گام از محدوده قابل‌شنیدن خارج شود.