ربات‌هایی که نوک انگشتان‌شان حس دارد

ماشین‌ها می‌توانند بهترین شطرنج‌باز جهان را شکست بدهند اما تاکنون نتوانسته‌اند مهره شطرنج را حتی به اندازه یک نوزاد شیرخوار کنترل کنند.
فقدان مهارت ربات تا حدودی به خاطر گیره‌های مصنوعی است که حس لامسه ظریف نوک انگشت انسان را برای هدایت دست‌ها هنگام برخورد با اجسام ندارند.دانشمندان "آزمایشگاه رباتیک بریستول"(Bristol Robotics Laboratory) در انگلستان، نوک انگشت بسیار حساسی را با کمک فناوری چاپ سه‌بعدی و با استفاده از حسگرهایی به اندازه سنجاق مشابه پاپیلاهای پوست انسان ابداع کرده‌اند.

پروفسور "ناثان لپورا"(Nathan Lepora)، دانشمند "دانشگاه بریستول"(Bristol University) گفت: پژوهش ما به کشف این موضوع کمک می‌کند که ساختار درونی پیچیده پوست انسان چگونه حس لامسه را به وجود می‌آورد.وی افزود: این یک پیشرفت هیجان‌انگیز در زمینه رباتیک نرم به شمار می‌رود که چاپ سه‌بعدی پوست دارای قابلیت لامسه را ممکن می‌سازد و می‌تواند ربات‌هایی را ایجاد کند که ماهرتر هستند یا با فراهم کردن حس لامسه داخلی برای آنها، عملکرد دست‌های مصنوعی را به طور قابل توجهی بهبود ببخشد.

پاپیلاها، بین لایه‌های اپیدرمی خارجی و لایه‌های داخلی پوست انسان یافت می‌شوند. پاپیلاهای ربات، با چاپگرهای سه‌بعدی پیشرفته‌ای ساخته شده‌اند که می‌توانند مواد نرم و سفت را با یکدیگر ترکیب کنند تا ساختارهای پیچیده‌ای مانند همتایان زیستی آنها را به وجود بیاورند.

به رغم وجود چنین پیشرفتی، پوست رباتیک هنوز نسبت به جزئیات حساس نیست. لپورا افزود: ما دریافتیم که این نوک انگشت ساخته‌ شده با فناوری چاپ سه‌بعدی می‌تواند سیگنال‌های عصبی مصنوعی را که شبیه نمونه واقعی خود هستند، تولید کند. عصب‌های حسی انسان، سیگنال‌هایی را از پایانه‌های عصبی گوناگون موسوم به "مکانوریسپتورها"(mechanoreceptors) منتقل می‌کنند که منعکس‌کننده فشار و شکل تماس هستند.این پژوهش، در "Journal of the Royal Society Interface" به چاپ رسید.