بیش از حد معمول ناراحت است و زود اشک‌هایش جاری می‌شود.بیش از حد معمول بدبین است و به آینده امیدی ندارد.احساس گناه، خالی بودن و بی‌ارزشی می‌کند.مانند گذشته علاقه‌ای به بودن در جمع، حتی کنار شما، ندارد.خیلی زود ناراحت و آزرده‌خاطر می‌شود.

کمتر از گذشته انرژی دارد، بسیار آهسته حرکت می‌کند و در مورد هیچ‌چیزی اشتیاقی ندارد.یا خیلی کم می‌خوابد یا برعکس مدام در خواب است.دیگر به فعالیت‌هایی که قبلا علاقه داشت اهمیتی نمی‌دهد.فراموشکار شده و قدرت تمرکز خود را از دست داده است.کمتر یا بیشتر از همیشه غذا می‌خورد.زیاد از مرگ و خودکشی حرف می‌زند.

راهکار‌هایی برای کمک به دوست افسرده
اگر دوست‌تان یا یکی از اعضای خانواده‌تان به افسردگی مبتلا بود، با روش‌های زیر می‌توانید به او کمک کنید:
با دوست افسرده خود گفتگو کنید
با دوست افسرده‌تان صحبت کنید و به او بگویید که نگران حال او هستید. از او سوال‌های خاصی بپرسید. مثلا، بگویید:
«به نظر می‌رسد این روز‌ها اوضاع خوب پیش نمی‌رود. چه مشکلی برایت پیش آمده؟»
«از آخرین باری که دیدمت، به نظر یک کم ناراحت و افسرده میایی، اتفاقی افتاده؟»
البته یادتان باشد در این لحظه ممکن است دوست‌تان بخواهد با شما صحبت کند، اما او هیچ نصیحتی را نمی‌خواهد بشنود. می‌توانید با استفاده از تکنیک شنیدن فعال، با دوست‌تان ارتباط بیشتری برقرار کنید: به‌جای اینکه بر این فرض باشید که آن‌ها را کاملا درک می‌کنید، برای کسب اطلاعات بیشتر از او سوال بپرسید.
احساسات‌شان را بپذیرید.

با استفاده از زبان بدن خود با دوستتان همدردی کنید
دوست‌تان ممکن است در ابتدا تمایلی به صحبت کردن نداشته باشد، اما با رفتار‌های فوق می‌توانید او را تشویق به حرف زدن کنید. البته مراقب باشید هرگز او را به حرف زدن وادار نکنید.

در یافتن حامی به دوستتان کمک کنید
ممکن است دوست‌تان متوجه نباشد که با افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کند یا نداند از چه کسی کمک بگیرد. حتی اگر هم بداند که باید به یک روانشناس مراجعه کند، ممکن است پیدا کردن متخصص و قرار ملاقات گذاشتن با او برایشان سخت و ترسناک باشد. در این کار به او کمک کنید و او را تشویق کنید تا به موقع حتما نزد مشاور برود.

دوستتان را به ادامه درمان تشویق کنید
گاهی‌اوقات ممکن است افسردگی آنقدر انرژی دوست‌تان را کم کرده که او تمایلی به بیرون رفتن نداشته باشد. اگر دیدید می‌گوید، «می‌خواهم قرار ملاقات امروز را کنسل کنم.» او را تشویق کنید پایبند قرار ملاقات‌هایش با روانشناس باشد.اگر می‌خواهد دارو‌های مصرفی‌اش را به دلیل عوارض جانبی آن‌ها قطع کند، مانع این کار شوید. قطع ناگهانی دارو‌های ضدافسردگی بدون نظارت متخصص، عواقب بدی دارد.

مراقب خودتان باشید
وقتی به دوست افسرده‌تان کمک می‌کنید، ممکن است وسوسه شوید کار‌های مربوط به خودتان را کنار بگذارید و فقط به او کمک کنید. البته کمک به یک دوست کار اشتباهی نیست، اما نباید نیاز‌های خودتان را فراموش کنید. در اینصورت انرژی خودتان هم کم می‌شود و دیگر نمی‌توانید کمک زیادی به دوست‌تان کنید؛ بنابراین مرزهایتان را تعیین کنید و مثلا اگر دوست‌تان می‌خواهد با شما صحبت کند، زمان خاصی از روز را که فرصت دارید در اختیار او قرار دهید.همچنین مراقبت از یک فرد افسرده فشار روانی زیادی روی شما می‌گذارد. پس باید محدودیت‌های احساسی‌تان را شناسایی کنید و اگر فکر کردید نمی‌توانید ادامه دهید، از فرد دیگری کمک بگیرید و به دوست‌تان بگویید که مدتی در دسترس نخواهید بود.

در کار‌های روزمره به او کمک کنید
انجام دادن کار‌های روزمره برای یک فرد افسرده بسیار عذاب‌آورست. می‌توانید به او در انجام دادن برخی از کار‌های خانه، مانند شستشوی لباس یا غذا درست کردن کمک کنید. یا خرید‌های روز او را انجام دهید.

ارتباط با دوستان دیگر
افراد مبتلا به افسردگی نمی‌توانند به‌راحتی با دوستان خود در تماس باشند یا برای دورهمی و دیدار یکدیگر برنامه‌ای ترتیب دهند. این احساس که نمی‌توانند با دوستان خود در تماس باشند، آن‌ها را در افسردگی بیشتری فرو می‌برد؛ بنابراین برای کمک به او سعی کنید، گاهی‌اوقات برنامه‌ای ترتیب دهید و دوستان‌تان را دعوت کنید. فقط نباید او را مجبور به معاشرت کنید.

هنگام کمک به دوست افسرده‌تان باید صبور باشید و در صورت امکان با او دایما در تماس باشید. حتی اگر نمی‌توانید مدام کنار او باشید، با ارسال پیام یا تماس‌های تلفنی با او در تماس باشید.افراد افسرده معمولا از دیگران فاصله می‌گیرند، اما وقتی مرتب به آن‌ها توجه کنید و مثبت باشید، می‌توانید در زندگی‌شان تاثیر مثبت بگذارید، آن‌ها این موضوع را درک می‌کنند حتی اگر نتوانند در آن لحظه سپاسگزارتان باشند.

بهار نیوز