مبتلایان به بیماری صرع عمر کوتاه تری دارند

«جولی ورنبرگ درایر»، محقق ارشد این مطالعه، توضیح می‌دهد: «کاهش چشمگیر امید به زندگی هم در افرادی که در نتیجه یک بیماری زمینه‌ای مانند سرطان مغز یا سکته مغزی به صرع مبتلا می‌شوند و هم در افرادی که بدون دلیل زمینه‌ای مشخص به صرع مبتلا می‌شوند، دیده می‌شود.»میانگین کاهش امید به زندگی برای مردان مبتلا به صرع ۱۲ سال و برای زنان ۱۱ سال بود. مرگ و میر بیشتر به ویژه در میان افراد مبتلا همزمان به صرع و اختلالات روانی مشهود است، بطوریکه نرخ امید به زندگی به طور متوسط تا ۱۶ سال کاهش یافته است.

ورنبرگ می‌گوید: «ما دریافتیم که کاهش امید به زندگی برای افراد مبتلا به صرع با طیف گسترده‌ای از علل مرگ مرتبط است که فقط شامل بیماری‌های عصبی نیست، بلکه بیماری‌های قلبی عروقی، اختلالات روانپزشکی، مشکلات مرتبط با الکل، تصادفات و خودکشی را نیز شامل می‌شود.»وی در ادامه می‌افزاید: «این مطالعه بزرگ امکان تجزیه و تحلیل دقیق طیف وسیعی از علل مختلف مرگ را فراهم کرده است و می‌توان از آن برای هدف قرار دادن تلاش‌های پیشگیرانه به منظور کاهش شکاف مرگ و میر که در حال حاضر در افراد مبتلا به صرع مشاهده می‌کنیم، استفاده کرد.»

به گفته محققان، نرخ مرگ و میر در میان افراد مبتلا به صرع به دلیل طیف گسترده‌ای از شرایط مختلف است که تقریباً همه تخصص‌های پزشکی را شامل می‌شود. بنابراین نیاز به تلاش جمعی برای کاهش مرگ و میر وجود دارد.