گروه علمی: ربات ها اکنون انگشتانی دارند که می توانند پوست انسان را حس کنند. ماشین ها می توانند بهترین شطرنج بازان جهان را شکست دهند اما تاکنون نمی توانستند به خوبی یک نوزاد، مهره های شطرنج را در دست بگیرند.
این عدم چالاکی ربات ها تا حدودی به دلیل این بود که گیرنده های مصنوعی توان حس لامسه دقیقی که در نوک انگشتان انسان است را نداشتند، توانایی که دست های ما را در هنگام در دست گرفتن و لمس کردن اشیاء هدایت می کند. با این وجود، اکنون دانشمندان در آزمایشگاه رباتیک بریستول توانسته اند نوعی نوک انگشت سه بعدی بسیار حساس را تولید کنند که در واقع شبکه ای از سنسورهایی به اندازه یک سوزن است و شباهت زیادی به پرزها و برجستگی های پوست انسان دارد.
پروفسور ناتان لپورا از دانشگاه بریستول در این باره می گوید: «کار ما به کشف این موضوع کمک کرده است که چطور ساختار داخلی پیچیده پوست انسان باعث خلق حس لامسه شده است. این یک پیشرفت هیجان انگیز در زمینه رباتیک نرم است که توانسته حس لامسه پوست انسان را پرینت سه بعدی گرفته که بتواند ربات هایی خلق کند که چالاکی بیشتری داشته یا عملکرد دست های مصنوعی را با دادن حس داخلی لامسه به آن ها بهبود بخشد».
پرزهای لامسه (Papillae) بین لایه اپیدرم خارجی و لایه های درمال پوست قرار دارند. پرزهای لامسه ای ربات های جدید با استفاده از پرینترهای سه بعدی بسیار پیشرفته ای ساخته شده اند که می توانند مواد نرم و سخت را برای ساخت ساختارهای پیچیده مانند آن هایی که در زیست شناسی وجود دارند استفاده نماید. یافته های دانشمندان رباتیک در بریستول شامل اولین ثبت عصبی حس لامسه انسان نیز می شود.
علیرغم این پیشرفت بزرگ، پوست رباتی هنوز به جزییات ریز حس لامسه انسان نزدیک نشده است. پروفسور لپورا در ادامه افزوده است: «دریافته ایم که نوک انگشت سه بعدی دارای حس لامسه ما می تواند سیگنال های عصبی مصنوعی تولید کند که شبیه نورون های حسی واقعی عمل می کنند. اعصاب لامسه انسان، سیگنال ها را از پایانه های عصبی مختلفی می گیرند که گیرنده های مکانیکی نام داشته که می توانند فشار و شکل تماس را به شکل سیگنال منتقل کنند».