بهار نیوز - وقتی یک تعطیلی به آخر هفته می‌افتد

گروه بین الملل: اول ماه مه، روز جهانی کارگر در بسیاری از کشورها تعطیل رسمی است. در آلمان این روز تعطیل امسال به یکشنبه افتاده و به بحث‌هایی درباره جبران آن دامن زده است. بوسنی و هرزه‌گوین سه روز را به این مناسبت تعطیل کرده است.
اول ماه مه روز جهانی کارگر، در بسیاری از کشورها تعطیل رسمی است. این روز به نشانه یادآوری، پاسداشت، ترویج و حمایت از حقوق قشر کارگر در بسیاری کشورها از جمله با برپایی تظاهرات‌ خیابانی از سوی احزاب و اتحادیه‌های کارگری همراه است.
در آلمان روز اول ماه مه تعطیل رسمی است. امسال اما اول ماه مه به آخر هفته و روز یکشنبه افتاده است که خبری خوش برای کارفرمایان و نه چندان خوش برای کارکنان است که یک روز تعطیل کمتر نصیبشان می‌شود.تقارن یک تعطیل رسمی با یکی از روزهای آخر هفته باعث شده که برخی سیاستمداران در آلمان خواستار جبران تعطیلی از دست رفته شوند.بسیاری کشورهای اروپایی مانند بلژیک، اسپانیا یا بریتانیا، مدت‌هاست برای جبران این تعطیلی تلف‌شده، اولین روز عادی هفته بعد را تعطیل اعلام می‌کنند.
حزب چپ آلمان می‌خواهد بحث بر سر این موضوع را به پارلمان بکشاند. یان کورته، مدیر اجرایی فراکسیون چپ‌ها در پارلمان آلمان هدف از این اقدام را تقویت انسجام اجتماعی خوانده و گفته است که تصویب تعطیلی جبرانی باعث می‌شود که در آینده هیچ تعطیل رسمی در آلمان از دست نرود.کورته کارفرمایان را فراخوانده است که تا قانونی شدن تعطیلی جبرانی، به کارکنان خود به موقع یک روز مرخصی اضافه به عنوان جبران تعطیلی از دست رفته و پاداشی به کارکنان برای شرایط پاندمی داده شود.
از نگاه این سیاستمدار، هر تعطیلی از دست رفته به معنای استرس بیشتر و فرصت کمتر برای تجدید قوایی است که کارکنان به آن برای کاهش فشار و استرس ناشی از کار و همه‌گیری کرونا نیازمندند.بئاته مولر- گمکه از حزب سبزهای آلمان هم خواستار جبران روزهای تعطیل مصادف با آخر هفته در این کشور همچون بسیاری از کشورهای اروپایی شده است.
نتایج یک نظرسنجی که در سال ۲۰۲۱ در این رابطه انجام شد، نشان داد که در آلمان بیش از نیمی از بزرگسالان موافق جبران روز تعطیل مقارن با آخر هفته در نخستین روز هفته بعد هستند. تقریبا یک سوم از پرسش‌شوندگان با این پیشنهاد مخالف بودند.
کریستوف شرودر، یکی از کارشناسان مؤسسه اقتصاد آلمان (IW) مخالف جایگزینی روز از دست رفته است و به دلایلی چون کاهش توان رقابت اقتصادی در عرصه بین‌المللی اشاره می‌کند. این کارشناس معتقد است: «مجموع روزهای کاری سالانه در آلمان از همه دیگر کشورهای اتحادیه اروپا کمتر است. آلمان و دانمارک بیشترین روزهای تعطیل را در بین این کشورها دارند.»
به گفته او، شمار روزهای تعطیل رسمی در بلژیک و لوکزامبورگ و بریتانیا حتی با محاسبه روزهای جبرانی برای تعطیلات از دست رفته هم باز از آلمان کمتر است.اسپانیا با ۱۴ روز تعطیل رسمی، پیشتاز کشورها از نظر شمار روزهای تعطیل است اما گفتنی است که کارکنان در این کشور تنها حق ۲۲ روز مرخصی سالانه دارند.
در آلمان روزهای کاری سالانه از ایالتی به ایالت دیگر فرق می‌کند که دلیل آن تفاوت برخی از روزهای تعطیل رسمی است. به طور میانگین روز کاری سالانه در این کشور حدودا ۲۵۰ روز است.
در حالی که امسال در آلمان روز اول ماه مه مصادف با یکشنبه است و به بحث‌هایی در مورد جبران آن دامن زده، در بوسنی و هرزه‌گوین سه روز پیاپی به این مناسبت تعطیل است. در این کشور نه تنها روز اول ماه مه تعطیل رسمی است که وزارت کار و امور اجتماعی دو روز دیگر پس از اول مه را نیز روز تعطیل کاری اعلام کرده است.
قانون تعطیلات در این کشور مقرر کرده است که اگر یکی از روزهایی که اول ماه مه در آن جشن گرفته می‌شود، یکشنبه باشد، اولین روز بعد از آن دو روز نیز تعطیل محسوب می‌شود و به این ترتیب در بوسنی و هرزه‌گوین کارگران سه روز پیاپی تعطیل خواهند بود.
در ایران هم روز جهانی کارگر در اول ماه مه (۱۱ یا ۱۲ اردیبهشت) پاس داشته می‌شود. با استناد به ماده ۶۳ قانون کار در ایران این روز برای کارگران تعطیل رسمی به حساب می‌آید.
کارگران می‌توانند با دریافت حقوق از تعطیلات این روز استفاده کنند یا با اشتغال در این روز دستمزد بیشتری تحت عنوان اضافه کار دریافت کنند. گفته می‌شود که در این روز حضور یا عدم حضور کارگر در محل کار باید با توافق کارگر باشد.البته تعطیلی روز کارگر صرفا برای افراد مشمول قانون کار است و در تقویم رسمی کشور این روز تعطیل رسمی اعلام نشده است.
روز اول ماه مه، روز جهانی کارگر یادآور اعتراضات منسجم کارگران آمریکایی است که اول ماه مه ۱۸۸۶ برای نخستین‌بار فراخوان اعتصاب سراسری دادند. خواست معترضان در آن زمان کاهش ساعات کاری از ۱۴ ساعت به ۸ ساعت در روز بود.