گروه فرهنگی: استون هنج در دوره میان سنگی یک منطقه مهم شکار و چرا بود. در واقع میتوان گفت این منطقه مدتها قبل از ساخته شدن بنای تاریخی، یک مرکز شکار بوده است.مدتها قبل از آنکه مردم عصر نوسنگی سنگهای استون هنج را برپا کنند، شکارچیان دوران میان سنگی یا عصر حجر میانی به این مکان رفتند و از آن به عنوان شکارگاه استفاده کردند. یک مطالعه جدید نشان میدهد که بعداً کشاورزان و سازندگان بناهای تاریخی به منطقه نقل مکان کردهاند.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که قبل از ساخته شدن استون هنج، چشمانداز اطراف شامل یک جنگل انبوه بود. محققان میگویند: همواره یک بحث طولانی مدت در مورد اینکه آیا آنچه امروز به عنوان سنگهای استون هنج میشناسیم در یک منطقه جنگلی خالی از سکنه ایجاد شده است یا اینکه در یک منطقه نیمه باز که از قبل برای شکارچیان ادوار کهن و دوره میان سنگی اهمیت داشت، ساخته شده، وجود داشت.
اکنون، تحقیقات جدید نشان میدهد که این منطقه از لحاظ تاریخی یک جنگل بود که زمانی علفخواران بزرگی مانند aurochs (گونهای منقرض شده گاو) در آن چرا میکردند. به گفته محققان، با توجه به آنکه این منطقه در طول صدههای طولانی مورد استفاده بوده این احتمال وجود دارد که شکارچیان دوران میان سنگی قبل از سازندگان بناهای یادبود نوسنگی یا عصر حجر جدید در منطقه حضور داشته باشند. به عبارت دیگر، سازندگان استون هنج برای اولین بار و به طور ناگهانی این منطقه را کشف نکردند تا درصدد ساخت این بنا برآیند بلکه به نظر میرسد که مردم قرنها این نقطه را میشناختند.
شکل اولیه استون هنج حدود ۵۰۰۰ سال پیش ساخته شد، در حالی که دایره سنگی معروفی که امروزه نیز پابرجاست، در اواخر دوران نوسنگی، حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد، کنار هم قرار گرفت، طبق گفته مسئولان مرکز مدیریت بریتانیا که این سایت را مدیریت میکند، دشت سالزبری، فلاتی که استون هنج در آن قرار دارد، توسط مردم باستان منطقهای مقدس به حساب میآمد و شواهدی از سازههای قدیمیتر که قدمت آنها به ۱۰۵۰۰ سال پیش بازمیگردد را در خود جای داده است.