کاهش امید به زندگی ایرانی‌ها در ۶۰ سال اخیر

این تحقیق توصیفی-تحلیلی با استفاده از تجزیه و تحلیل نرم‌افزاری برای دوره زمانی ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۹ انجام گرفته است و در آن، اثر انتشار آلاینده‌ها بر امید به زندگی کل ایرانیان محاسبه شده است. سپس اثر CO۲ بر امید به زندگی زنان و مردان ایرانی در چندک‌های مختلف برآورد شده است.نتایج این پژوهش به‌خوبی نشان می‌دهند که انتشار گاز CO۲ بر امید به زندگی کل، امید به زندگی مردان و زنان اثری منفی داشته است. لذا برای افزایش امید به زندگی در کشور ایران باید به کنترل انتشار آلاینده‌ها مخصوصاً CO۲ پرداخته شود. مسلم انصاری‌نسب پژوهشگر گروه اقتصاد دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان و همکارش در این خصوص می‌گویند: «امروزه، یکی از چالش‌های مهم شناخته شده در کشور، آلودگی زیست‌محیطی مخصوصاً CO۲ است، زیرا این گاز گلخانه‌ای مهم، در بین گازهای گلخانه‌ای بیشترین تأثیر را در تولید آلودگی جوی دارد».آن‌ها می‌افزایند: «نتایج تحقیق ما حاکی از آن هستند که اثر انتشار گاز کربن دی اکسید سرانه بر امید به زندگی کل، امید به زندگی مردان و امید به زندگی زنان منفی و معنی‌دار برآورد می‌شود». از سوی دیگر طبق یافته‌های این پژوهش، اثر مرگ‌ومیر بر امید به زندگی کل، امید به زندگی مردان و امید به زندگی زنان منفی بوده است. همچنین اثر نرخ تولد بر امید به زندگی کل و امید به زندگی زنان مثبت ارزیابی شده است، درحالی‌که این اثر در امید به زندگی مردان منفی بوده است.به گفته انصاری‌نسب و همکارش، «نتایج این پژوهش می‌تواند به تصمیم سازان و سیاست‌گذاران کلان کشور جهت کنترل آلاینده‌های زیست‌محیطی به‌منظور افزایش امید به زندگی راهگشا باشند».

آن‌ها معتقدند: «همچنین پیشنهاد آتی ما این است که با توجه به اثرگذاری سایر آلاینده‌ها که باعث بیماری‌های قلبی-عروقی، ریوی، سرطان‌ها و غیره در کشور می‌شوند و از این طریق، کاهش امید به زندگی را کلید می‌زنند، مطالعاتی طرح‌ریزی و اجرا شوند».این یافته‌های علمی پژوهشی در «فصل‌نامه سلامت و محیط زیست» متعلق به انجمن علمی بهداشت محیط ایران منتشر شده است.