میلان یا اینتر، کدام‌ یک جام را بالای سر می‌برند؟

رقابت جذاب دو تیم شهر میلان درصدر جدول رقابت‌های سری A برای دومین فصل پیاپی در جریان است و این‌بار به نظر می‌رسد برخلاف سال قبل که درنهایت اینتر با اختلافی زیاد جام قهرمانی را بالای سر برد، این میلان است که فعلا دست بالاتر را دارد و شاید پس از ۱۱ سال بتوانند یک‌بار دیگر فتح اسکودتو را جشن بگیرند. دو تیم هفته‌هاست که پا‌به‌پای هم درصدر جدول پیش می‌روند و اخیرا با لغزش ناپولی عملا جام قهرمانی به یکی از این دو تیم میلانی خواهد رسید.
نرآتزوری فصل پیش با آنتونیو کونته روندی عالی در لیگ داشت و درنهایت با ۹۱ امتیاز مقتدرانه قهرمان شد. تغییر و تحولات در این باشگاه و فروش برخی ستاره‌ها نظیر روملو لوکاکو و اشرف حکیمی باعث شد کونته به فاصله کمی از قهرمانی تیمش از هدایت این تیم استعفا کند و سیمونه اینزاگی جای او را گرفت. او به خوبی توانست تیم را دوباره در شرایط مطلوب قرار دهد اما امسال میلان پیولی عملکرد درخشانی در لیگ داشته و با نتایج خوبی که به‌خصوص در نیم‌فصل دوم کسب کرده است خود را برای یک قهرمانی دیگر در لیگ آماده کرده است. از طرف دیگر اینتر با قهرمانی فصل پیش درمجموع ۱۹ بار فاتح این مسابقات شده و حالا یک قهرمانی بیشتر از همشهری خود دارد و همین موضوع یکی از‌ انگیزه‌های مهم بازیکنان روسونری است تا خیلی زود دوباره این فاصله را جبران کرده و در عدد ۱۹ برابر شوند.
بازی‌های دشوارتر میلان
دو تیم این هفته در شرایط جالب رقبای خود را شکست دادند و هردو درحالی سه امتیاز را به حساب خود واریز کردند که ابتدا از حریفان خود عقب افتادند و با کامبک توانستند مسابقه را به‌نفع خود خاتمه دهند. اینتر در خانه با دو گل از امپولی عقب افتاد و درنهایت 4 بر 2 بازی را برد تا موقتا به صدر جدول رفته و به لغزش رقیب امیدوار باشند.
24 ساعت بعد هم میلان در زمین ورونا ابتدا عقب افتاد و درنهایت بازی را 3 بر یک برد تا فاصله 2 امتیازی‌اش درصدر جدول را حفظ کند. میلانی‌ها از دو بازی بعدی خود فقط به 4 امتیاز نیاز دارند تا قهرمانی خود را قطعی کنند. براساس قوانین این رقابت‌ها درصورت مساوی شدن امتیازات، بازی رودررو و سپس تفاضل گل در بازی‌های رودررو ملاک قرار گرفتن رتبه تیم‌ها در جدول خواهد بود. به این ترتیب با توجه به اینکه بازی رفت دو تیم با تساوی یک - یک به پایان رسید و در مسابقه برگشت این روسونری بود که 2 بر یک دربی دلامادونینا را برد درصورتی‌که امتیازات دو تیم مساوی شود، این میلان خواهد بود که جام قهرمانی را بالای سر می‌برد.
البته شاگردان پیولی در دو هفته آینده بازی‌های سخت‌تری نسبت به اینتر دارند و به همین دلیل هنوز نمی‌توانند از قهرمانی خود خیلی مطمئن باشند. میلانی‌ها یکشنبه آینده در سن‌سیرو میزبان آتالانتا خواهند بود که اگرچه در این فصل فرم خوب چند فصل اخیر را ندارد اما در رده هفتم قرار گرفته و امیدوار است تا شاید بتواند با یک یا دو پله صعود در جدول، سهمیه یکی از دو جام اروپایی لیگ اروپا یا لیگ کنفرانس را کسب کند.
البته شاید پیولی و دستیارانش در این مسابقه به‌دنبال کسب یک امتیاز باشند تا در بازی هفته آخر بتوانند با برتری برابر ساسولو جام قهرمانی را در خانه این تیم بالای سر ببرند اما این استراتژی هم می‌تواند ریسک بزرگی برای او باشد؛ چراکه ساسولو در این فصل بارها برای تیم‌های مدعی دردسرساز شده و با وجود اینکه در رده یازدهم جدول قرار دارد اما اصلا حریف راحت و دست‌وپا بسته‌ای برابر میلان نخواهد بود. به‌خصوص که آنها نه دغدغه سقوط دارند و نه شانسی برای رسیدن به سهمیه‌های اروپایی و به همین دلیل با خیالی راحت‌تر راهی زمین می‌شوند.
میلانی‌ها در بازی رفت برابر ساسولو در خانه با نتیجه 2 بر یک به برتری رسیدند اما در برگامو 3 بر 2 به آتالانتا باخته‌اند تا یکی از 4 شکست خود درطول این فصل را برابر شاگردان گاسپرینی تجربه کرده باشند.
اینتر اما به نظر دیدارهای سختش به پایان رسیده و این هفته‌ها کار چندان سختی برای کسب سه امتیاز بازی‌های خود ندارد. آنها هفته بعد در زمین کالیاری باید به مصاف این تیم بروند که با قرار گرفتن در رتبه هجدهم برای بقا در لیگ تلاش می‌کند و اگرچه بازی رفت را با گل برده‌اند اما شرایط کنونی رقیب و اینکه با شکست در این دیدار ممکن است به سری B سقوط کنند، باعث می‌شود تا نسبت به مسابقه رفت بازی دشوارتری پیش‌رو داشته باشند.
شاگردان اینزاگی در هفته پایانی میزبان سمپوریا هستند که در رده پانزدهم قرار دارد و تا حدی خود را از منطقه سقوط دور کرده است اما هنوز صددرصد در لیگ ماندنی نشده است. بازی رفت دو تیم با تساوی 2-2 خاتمه یافت اما در جوزپه‌ مه‌آتزا بعید است اینتر که به‌دنبال کسب عنوان قهرمانی است در چنین مسابقه‌ای امتیاز از دست بدهد.
در این شرایط دیدارهای حساس هفته آینده تا حد زیادی می‌تواند تکلیف صدر جدول را مشخص کند و اگر میلان بتواند آتالانتا را مغلوب کند، گام بسیار بزرگی به سوی قهرمانی امسال برداشته است.
اشتباهی که رخ نداد
میلان دو فصل پیش تا آستانه یک اشتباه تاریخی پیش رفت و نتایج این تیم در لیگ نزدیک بود آنها را به این نتیجه برساند که باید با استفانو پیولی خداحافظی کرده و سرمربی جدیدی را جانشین او کنند. رسانه‌های ایتالیایی از توافق مدیران باشگاه با رالف رانگنیک آلمانی خبر دادند و حتی گفته می‌شد ممکن است زلاتان هم از این تیم جدا شود تا مهاجمانی جوان‌تر نظیر سردار آزمون یا لوکا یوویچ جانشین او شوند. چند نتیجه خوب اما باعث تغییر نظر آنها شد و درنهایت نه رانگنیک که این روزها در منچستریونایتد حال و روز خوشی ندارد راهی میلان شد و نه ستاره پا به سن گذاشته سوئدی سن‌سیرو را ترک کرد. حاصل این اتفاق حضور آنها در کورس قهرمانی فصل پیش و بازگشت به لیگ قهرمانان اروپا پس از 7 فصل غیبت بود.
میلان با مدیریت خوب پائولو مالدینی و همچنین تجربه بالای ابراهیموویچ حالا درصدر جدول سری A قرار گرفته و شانس اول قهرمانی این فصل محسوب می‌شود. ستاره سوئدی اگرچه در این هفته‌ها کمتر فرصت بازی در ترکیب تیمش را پیدا می‌کند و در 40 سالگی بیشتر از روی نیمکت بازی‌ها را دنبال می‌کند اما به خوبی می‌داند چگونه باید در داخل و خارج از زمین به تیمش کمک کند.
اتفاقی که پیش از دیدار این هفته برابر ورونا رخ داد و استفانو پیولی فاش کرد که سخنرانی پرهیجان و ‌انگیزشی زلاتان پیش از مسابقه یکی از اصلی‌ترین دلایل برتری میلان در این مسابقه بوده است. او تنها در 6 دقیقه پایانی مسابقه فرصت حضور در زمین را پیدا کرد اما پیولی پس از مسابقه گفت: «ما می‌دانستیم نباید به بازی‌های بعدی فکر کنیم و همین مسابقه است که ارزش زیادی دارد.
تک‌تک امتیازات در راه قهرمانی با ارزش است و باید با‌ انگیزه و روحیه‌ای عالی برای این بازی‌ها مهیا شویم. صحبت‌های زلاتان قبل از این بازی واقعا به بالا‌رفتن ‌انگیزه بازیکنان کمک کرد و آنها با توانی به‌مراتب بیشتر راهی زمین شدند.» او گفت: «همه تنها بازیکنانی در تاریخ میلان را به‌خاطر دارند که توانسته‌اند فاتح اسکودتو یا لیگ قهرمانان شوند. ما هم اگر می‌خواهیم در تاریخ ماندگار شویم و ما را به‌خاطر بیاورند باید هر سه مسابقه پیش‌رو را ببریم.» همین صحبت‌ها باعث شد بازیکنان با وجود اینکه در این بازی عقب افتادند بتوانند درنهایت به برتری برسند.
زلاتان پیش از این توانسته سه‌بار در سال‌های 2007، 2008 و 2009 با اینتر قهرمانی اسکودتو را کسب کند و آخرین قهرمانی میلان نیز درحالی به دست آمده که زلاتان نخستین برهه حضورش در این باشگاه را سپری می‌کرد. البته این ستاره سوئدی دوبار هم با یووه در سال‌های 2005 و 2006 قهرمان ایتالیا شد که بعدها این عناوین به‌دلیل رسوایی‌های کالچوپولی از این تیم پس گرفته شد و حالا عملا او به‌دنبال پنجمین قهرمانی‌اش در سری A است.
پیولی در ادامه صحبت‌هایش درباره شانس قهرمانی تیمش در این فصل می‌گوید: «من عاشق این بازیکنان هستم چون با تمام توان تلاش می‌کنند بتوانند در هر بازی به موفقیت رسیده و گام به گام به قهرمانی نزدیک‌تر شوند. به خوبی می‌دانم در چه ماموریت سختی قرار داریم و بازی‌های سختی در پیش داریم. فعلا باید روی دو بازی باقی‌مانده تمرکز کرده و تلاش کنیم همین روند را ادامه دهیم. ایمان و اعتمادبه‌نفس از تجربه و عملکرد خوب شما به دست می‌آید و مثلا در همین بازی وقتی در نیمه نخست از حریف عقب افتادیم خود را بازنده نمی‌دانستیم و مطمئن بودیم می‌توانیم این نتیجه را جبران کنیم. این تیم توانایی آن را دارد که پله‌های پیشرفت را طی کرده و به موفقیت برسد و من به آنها ایمان دارم.»
ستاره‌های تاثیرگذار این فصل
میلان درحالی این فصل صدر جدول را در اختیار دارد که در ابتدای مسابقات جیان‌لوئیجی دوناروما، گلر جوانش را پس از سال‌ها از دست داد و مجبور شد به سراغ مایک ماینان فرانسوی برود که از قضا نمایش بسیار خوبی در این فصل داشته و یکی از ارکان موفقیت‌های میلان محسوب می‌شود. با این حال در این فصل بازیکنی که بیش از همه توانسته در این مسیر به موفقیت میلان کمک کند رافائل لیائو 22 ساله و پرتغالی است که در پست وینگر چپ نمایشی عالی داشته است. هواداران میلان می‌گویند کافی است توپ را به او بسپارید و در ادامه خیال‌تان راحت است که حداقل یک خطر روی دروازه حریفان ایجاد می‌شود. شاید این تمجیدها برای یک بازیکن 22 ساله اغراق شده باشد اما لیائو این هفته با ارسال دو پاس گل بازهم نقش مهمی را در برد تیمش ایفا کرد.
شماره 17 این روزهای میلان که در این فصل با 13 گل زده بهترین گلزن تیمش محسوب می‌شود، حالا بهترین عملکرد را در سایر آیتم‌ها در فاز تهاجمی هم به خود اختصاص داده و با ادامه این روند حفظ او برای میلان بسیار سخت خواهد بود. او حالا با 6 پاس گل، عنوان گل‌سازترین بازیکن تیمش را در اختیار دارد و در این فصل بیش از همه بازیکنان این تیم دریبل موفق داشته است. در سری A هیچ‌کس مثل او نمی‌تواند در مصاف‌های یک در مقابل یک موفق باشد و درکل فوتبال اروپا هم تنها سنت‌ماکسیم نیوکاسل، ترائوره بارسا و امباپه دریبل موفق بیشتری از این ستاره آینده‌دار پرتغالی داشته‌اند.
میلان در سال‌های اخیر ستاره‌های زیادی را از دست داده است که البته بیشتر آنها به‌عنوان بازیکن آزاد از این تیم جدا شده‌اند اما اگر تصمیم به فروش این بازیکن داشته باشند، مبلغی بین 80 تا 100 میلیون یورو نصیب‌شان خواهد شد. البته روسونری به‌زودی به مالکان جدیدی واگذار می‌شود که تصمیم دارند با سرمایه‌گذاری هنگفت و خریدهای گران‌قیمت تیم را دوباره به یکی از مدعیان فوتبال اروپا تبدیل کنند و در این پروژه مسلما حفظ بازیکنی چون لیائو در اولویت آنها خواهد بود.
دیگر ستاره این روزهای میلان هم ساندرو تونالی، هافبک ایتالیایی این تیم است که پس از گل دقیقه 2+90 که به لاتزیو زد در بازی با ورونا هم دو گل زد و ستاره تیمش در این مسابقه لقب گرفت. تونالی هم یکی از بازیکنانی است که می‌تواند میلان آینده را بسازد و با روندی که در این فصل داشته می‌تواند خیلی زود پله‌های ترقی را طی کرده و حتی به یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی هم تبدیل شود.