بهار نیوز - گرانی تا كی؟

اقباله هیئتی

مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس و حتی یكی از اعضای خبرگان رهبری برای توجیه گرانی نان همچنان به دلایلی (از جمله تورم) استناد می‌كنند كه خودشان مسبب آن بوده‌اند و در نهایت می‌گویند:‌ هیچ چاره‌ای به جز گران كردن قیمت آرد نداشتیم!
در پاسخ به این مسئولان محترم باید گفت اتفاقا راهكارها و چاره‌های فراوانی برای علاج مشكلات اقتصادی وجود دارد اما گویی هیچ یك از این راهكارها مطابق با سلیقه شما نیست كه همچنان و مثل همیشه بر طبل گرانی می‌كوبید! یكی دیگر از آقایان هم اعلام كرده‌اند مردم در ایران بیش از همه دنیا نان می‌خورند و باید به اندازه الگوی مصرف، نان بخورند،‌هر كش هم خواست بیشتر نان بخورد باید آن را به قیمت آزاد تهیه كند! یكی نیست بگوید مردم مظلوم ایران چیزی به جز نان ندارند كه شكم خود و خانواده‌شان را آن سیر كنند وگر نه اگر میزان مصرف گوشت قرمز، مرغ، لبنیات و سایر مواد مغذی به اندازه كافی بود و همه اقشار جامعه توان خرید این موارد را داشتند، چرا باید نان را بیش از حد مصرف كنند؟
وقتی هم با اعتراضی مواجه می‌شوند فورا به آمارهایی استناد می‌كنند كه چون قیمت در داخل كشور با توجه به نرخ تورم و كاهش ارزش پول ملی پایین‌تر از كشورهای همسایه است، ‌پس چاره‌ای نیست و باید نان را گران كنیم تا از قاچاق آرد جلوگیری كنیم!
باز هم پاسخ بسیار مشخص است؛‌ شما مسئولان كشور اگر در همه این سال‌ها اندكی به فكر درمان بیماری‌های اقتصادی بودید و چاره‌ای برای افزایش افسارگسیخته نرخ تورم،‌رشد فزاینده نرخ نقدینگی و كاهش ارزش پول ملی اندیشیده بودید، دیگر نه قیمت مواد غذایی باكشورهای همسایه شكافی به این بزرگی داشت كه به قاچاق منجر شود و نه مردم با این همه مشكلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌كردند! یك بار با ایجاد نرخ تورم شدید و كاهش ارزش پول ملی،‌ شكاف عمیق كسری بودجه را پر می‌كنید، در عین حال كه از مردم مالیات هم می‌گیرید با ایجاد تورم،‌ دارایی‌شان را بی ارزش می‌كنید و تازه با استناد به اختلاف قیمتی كه مواد اغذایی اساسی و انرژی با كشورهای همسایه دارید،‌ یك بار دیگر هم اقدام به آزادسازی قیمت یا همان گرانی می كنید! موضوع این است هنگامی كه نوبت به مسئولیت و وظیفه شما می‌رسد برای مسائل اقتصادی، هیچ یك را به درستی انجام نمی‌دهید اما تا پای مشكلات مردم پیش می‌آ‌ید اعلام می‌كنید چاره‌ای جز گرانی نداریم! در صورتی كه این حرف غیرواقعی است و تا حدود زیادی نشان از بی‌تفاوتی مسئولان نسبت به مشكلات مردم دارد، علت هم مشخص است ؛ مشكلات مردم را مسولان تجربه نمی كنند! مسئولان و مدیران در ایران نه غم نان دارند و نه كار و آینده فرزندان! این موضوعات پیش‌پاافتاده تنها دغدغه مردم است.در پایان باید گفت اگر مسئولان بخواهند می‌توانند از همین حالا با راهكارهای علمی از این وضعیتی كه مردم در آن گرفتار شده‌اند نجات داد اما همانگونه كه اشاره شد، باید دید آیا این موضوع مدنظر مسئولان هم هست یا خیر؟