تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۲/۲۵ ساعت ۱۳:۴۰
کد مطلب : ۳۳۶۵۸۲
درآمد ریالی و هزینه‌های دلاری
اقباله هیئتی
سرانجام و علیرغم تمامی هشدارهای کارشناسان اقتصادی، دولت سیزدهم ارز 4200 تومانی را در بحرانی‌ترین شرایط اقتصادی و معیشتی مردم حذف کرد و قیمت کالاهای اساسی در میان حیرت و نگرانی شدید مردم چندین برابر قیمت‌های قبلی اعلام شد. بهت مردم از قیمت ۴00 هزارتومانی روغن و مرغ کیلیویی 60 هزارتومانی و تخم‌مرغ 90 هزار تومانی با ایجاد صف های طولانی و هجوم به فروشگاه ها برای خرید حداقلی ارزاق روزانه و ضرر اندکی کمتر پاسخ داده شد و تصاویر ناخوشایند صف‌های طولانی برای خرید مرغ در میدان‌های تره‌بار، تراژدی کمبود کالا، کوپن و روزهای تلخ جنگ را به خاطر بسیاری آورد.
دولت که با پرداخت یارانه‌های جدید 300 و 400 هزار تومانی ادعا می‌کند سعی دارد ضربه سهمگین آزادسازی را به حداقل برساند، در همین ابتدای کار نشان داد که بار روانی شدید این تصمیم را به اندازه‌ای که باید، جدی نگرفته است و این یعنی انتظار بیشتر افزایش قیمت‌ها و نرخ تورم بیشتر وبیشتر. مسولان دولتی، مدیران و تصمیم‌سازانی که هر از چند گاهی فیش‌های حقوقی نجومی‌شان در فضای مجازی منتشر می‌شود و گاهی حقوق دو سال یک کارگر را به تنها به عنوان پاداش و کارانه دریافت می‌کنند، مسلما از دردهای بی‌شمار مردم بی‌خبر هستند که گمان می کنند یارانه 300 هزارتومانی با این قیمت‌ها قرار است گره‌ای از مشکلات پرشمار باز کند. در همین دو روز گذشته (علیرغم بایکوت خبری شدید توسط رسانه‌های رسمی) فضای مجازی پر است از اخبار اعتراضاتی که مردم را در شهرستان‌های استان خوزستان به خیابان‌ها آورده است. این روزها در حالی که طبق گزارشات میدانی، قیمت بسیاری از کالاهای اساسی در ایران به قیمت کالاها در آمریکا و اروپا عرضه می‌شود، حقوق کارگران تقریبا یک دهم مردم در ینگه دنیاست. مسئولان که با شعارهای جلوگیری از فساد و قاچاق بر طبل آزادسازی قیمت‌ها می کوبند، آیا در این مورد نگرانی ندارند؟ چطور برای فاصله قیمتی بنزین و یا آرد با کشورهای همسایه این همه برنامه اجرا می‌شود اما حقوق کارگران در ایران حتی به نصف میزان حقوق مردم در همین ترکیه و عراق نمی‌رسد؟ یک بام و دو هوای درآمد ریالی و قیمت های دلاری،سال‌هاست که روح و روان و توان مردم ایران را نشانه گرفته است. در این میان گویی کسی دغدغه پاسخ به نگرانی‌های مردم را هم ندارد، چرا که فعالان رسانه‌ای حامی دولت با گفتن اینکه، مردم تظاهر به نداری می‌کنند و یا روحانی 100 هزار تومان یارانه داد و رئیسی 400 هزار تومان، نمک بر زخم‌های عمیق مردم به تنگ آمده کشور می‌ریزند. اینان غافل هستند از اینکه با این حجم از فقر و نارضایتی، هر روز هزینه‌های سربار دولت برای مقابله با مشکلات خودساخته افزایش خواهد داشت و بهتر است دولت تا دیر نشده، چاره‌ای برای این مشکلات بیندیشد.
سرانجام و علیرغم تمامی هشدارهای کارشناسان اقتصادی، دولت سیزدهم ارز 4200 تومانی را در بحرانی‌ترین شرایط اقتصادی و معیشتی مردم حذف کرد و قیمت کالاهای اساسی در میان حیرت و نگرانی شدید مردم چندین برابر قیمت‌های قبلی اعلام شد. بهت مردم از قیمت ۴00 هزارتومانی روغن و مرغ کیلیویی 60 هزارتومانی و تخم‌مرغ 90 هزار تومانی با ایجاد صف های طولانی و هجوم به فروشگاه ها برای خرید حداقلی ارزاق روزانه و ضرر اندکی کمتر پاسخ داده شد و تصاویر ناخوشایند صف‌های طولانی برای خرید مرغ در میدان‌های تره‌بار، تراژدی کمبود کالا، کوپن و روزهای تلخ جنگ را به خاطر بسیاری آورد.
دولت که با پرداخت یارانه‌های جدید 300 و 400 هزار تومانی ادعا می‌کند سعی دارد ضربه سهمگین آزادسازی را به حداقل برساند، در همین ابتدای کار نشان داد که بار روانی شدید این تصمیم را به اندازه‌ای که باید، جدی نگرفته است و این یعنی انتظار بیشتر افزایش قیمت‌ها و نرخ تورم بیشتر وبیشتر. مسولان دولتی، مدیران و تصمیم‌سازانی که هر از چند گاهی فیش‌های حقوقی نجومی‌شان در فضای مجازی منتشر می‌شود و گاهی حقوق دو سال یک کارگر را به تنها به عنوان پاداش و کارانه دریافت می‌کنند، مسلما از دردهای بی‌شمار مردم بی‌خبر هستند که گمان می کنند یارانه 300 هزارتومانی با این قیمت‌ها قرار است گره‌ای از مشکلات پرشمار باز کند. در همین دو روز گذشته (علیرغم بایکوت خبری شدید توسط رسانه‌های رسمی) فضای مجازی پر است از اخبار اعتراضاتی که مردم را در شهرستان‌های استان خوزستان به خیابان‌ها آورده است. این روزها در حالی که طبق گزارشات میدانی، قیمت بسیاری از کالاهای اساسی در ایران به قیمت کالاها در آمریکا و اروپا عرضه می‌شود، حقوق کارگران تقریبا یک دهم مردم در ینگه دنیاست. مسئولان که با شعارهای جلوگیری از فساد و قاچاق بر طبل آزادسازی قیمت‌ها می کوبند، آیا در این مورد نگرانی ندارند؟ چطور برای فاصله قیمتی بنزین و یا آرد با کشورهای همسایه این همه برنامه اجرا می‌شود اما حقوق کارگران در ایران حتی به نصف میزان حقوق مردم در همین ترکیه و عراق نمی‌رسد؟ یک بام و دو هوای درآمد ریالی و قیمت های دلاری،سال‌هاست که روح و روان و توان مردم ایران را نشانه گرفته است. در این میان گویی کسی دغدغه پاسخ به نگرانی‌های مردم را هم ندارد، چرا که فعالان رسانه‌ای حامی دولت با گفتن اینکه، مردم تظاهر به نداری می‌کنند و یا روحانی 100 هزار تومان یارانه داد و رئیسی 400 هزار تومان، نمک بر زخم‌های عمیق مردم به تنگ آمده کشور می‌ریزند. اینان غافل هستند از اینکه با این حجم از فقر و نارضایتی، هر روز هزینه‌های سربار دولت برای مقابله با مشکلات خودساخته افزایش خواهد داشت و بهتر است دولت تا دیر نشده، چاره‌ای برای این مشکلات بیندیشد.
پربينندهترين مطالب و خبرها
