"زینکا زلاتار"(Zvinka Zlatar) نویسنده اصلی این مطالعه گفت: ما هنوز نمی‌دانیم که آیا این فعالیت کم روزانه در شناخت اثر بلندمدتی دارد یا خیر. ما طی این مطالعه به بررسی این موضوع پرداختیم تا دریابیم آیا انجام فعالیت بدنی با شدت‌های مختلف در طول زمان، در محیط‌های بدون نظارت می‌تواند باعث بهبود طولانی مدت در سلامت مغز و تغییر رفتار پایدار شود یا خیر.در این مطالعه ۹۰ فرد بین ۵۰ تا ۷۴ سال انتخاب شدند و محققان از آنها خواستند تا در حین ورزش از شتاب سنج استفاده کنند و چندین تست شناختی را از خانه انجام دهند. یافته‌ها نشان دهنده ارتباط مستقیم بین ورزش و عملکرد شناختی بود.

محققان دریافتند در روزهایی که افراد ورزش می‌کردند، عملکرد شناختی‌شان تقویت می‌شد اما در روزهایی که افراد ورزش نمی‌کردند، عملکرد شناختی شرکت‌کنندگان کاهش می‌یافت.ارتباط بین ورزش و عملکرد شناختی حتی زمانی که محققان عواملی مانند وضعیت اچ آی وی، سن، جنسیت، تحصیلات و نژاد/قومیت را تنظیم کردند، باقی ماند. این ارتباط برای افرادی که برای انجام کارهای روزانه مانند تمیز کردن خانه یا پرداخت قبوض به دیگران متکی بودند نیز برقرار است.

دکتر "رینه مور"(Raeanne Moore) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: برای آنها، فعالیت بدنی ممکن است سود بیشتری بر عملکرد شناختی روزانه داشته باشد.دکتر مور این فرضیه را مطرح می‌کند که افرادی که از نظر عملکردی بزرگسالان مستقل هستند احتمالا در فعالیت‌های محرک شناختی و اجتماعی بیشتر شرکت می‌کنند، که این امر باعث می‌شود ورزش برای شناخت تاثیر کمتری داشته باشد.یافته‌های این مطالعه در مجله "JMIR mHealth and uHealth" منتشر شده است.

بهار نیوز