رین در ادامه افزود: «اما والدین باید بدانند که می‌توان با مداخله در اوایل دوران کودکی به این مشکل رسیدگی کرد.»
این مطالعه هفت ساله شامل ۱۲۵ زن آمریکایی و فرزندانشان بود که از قبل از بارداری تا ۵ سالگی کودکان تحت نظر بودند.زنان چهار بار در مورد علائم افسردگی خود مصاحبه شدند: یک بار قبل از باردار شدن، دو بار در دوران بارداری و دوباره حدود سه ماه پس از تولد نوزادشان.

هنگامی که فرزندانشان ۴ ساله بودند، از مادران خواسته شد تا خلق و خوی و رفتار فرزندشان، به ویژه دوره‌های پریشانی عاطفی و توانایی آن‌ها در کنترل احساسات را توصیف کنند.در سن ۵ سالگی، به کودکان یک تکلیف کامپیوتری داده شد تا توانایی آنها در تمرکز ارزیابی شود.

فرزندان مادرانی که افسردگی آنها در دوران بارداری افزایش یافته بود، نسبت به کودکانی که مادرانشان علائم افسردگی پایینی داشتند، این تکلیف را بدتر انجام دادند.طبق این مطالعه، کودکانی که مادرانشان به طور مداوم افسردگی بالایی داشتند و آنهایی که مادرانشان به طور مداوم افسردگی پایینی داشتند، نتایج مشابهی در انجام این تکلیف داشتند. به گفته محققان، این اولین موردی است که نشان می‌دهد تغییرات در سطح افسردگی مادران در طول زمان ممکن است بر رفتار و آرامش عاطفی فرزندان خردسال آنها تأثیر بگذارد.

این مطالعه نشان می‌دهد که الگوی افزایش افسردگی ممکن است بر کودکان تأثیر منفی بگذارد.محققان اذعان دارند که همه این کودکان بعداً مشکلات رفتاری را تجربه نخواهند کرد، فقط ممکن است خطر بروز آن در آنها بیشتر باشد.