دیابت به دو شکل اصلی وجود دارد. دیابت نوع ۲ که شایع‌تر است زمانی ایجاد می‌شود که بدن دیگر نمی‌تواند به درستی از هورمون انسولین، که وظیفه مهم انتقال قندها از غذا به سلول‌های بدن برای استفاده به عنوان سوخت را به عهده دارد استفاده کند. سن بالا و چاقی دو عامل خطر اصلی این بیماری هستند.

در مقابل، دیابت نوع ۱ یک بیماری خودایمنی است. این بیماری ناشی از حمله غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به سلول‌های تولیدکننده انسولین در پانکراس است و بسیاری از موارد در کودکان و نوجوانان تشخیص داده می‌شود.
هر دو شکل دیابت باعث انباشته شدن قند در جریان خون می‌شوند، زیرا سلول‌ها قادر به جذب آن نیستند. اما این دو به طور متفاوتی درمان می‌شوند: افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ممکن است بتوانند با رژیم غذایی سالم، ورزش و کاهش وزن، بیماری شأن را کنترل کنند. داروهای خوراکی نیز اغلب مورد نیاز است.

از سوی دیگر، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ برای زنده ماندن نیاز به مصرف انسولین مصنوعی از طریق تزریق روزانه یا پمپ متصل به بدن دارند.دکتر «گیلاد توئیگ»، محقق ارشد این مطالعه جدید، گفت: «به طور کامل مشخص نیست که چرا چاقی خطر ابتلاء به دیابت نوع ۱ را افزایش می‌دهد.»

اما باور عمومی این است که در برخی از افراد، با وجود استعداد ژنتیکی ابتلاء به دیابت نوع ۱، چاقی ممکن است باعث ایجاد این بیماری شود.به گفته توئیگ، «نظریه های مختلفی در مورد مکانیسم دقیق این موضوع وجود دارد. به عنوان مثال، چاقی باعث التهاب مزمن در بدن می‌شود، که ممکن است به واکنش غیرطبیعی ایمنی که نشان دهنده دیابت نوع ۱ است، منجر شود.»

وی خاطرنشان کرد: «چاقی اثرات دیگری نیز دارد از جمله کمبود ویتامین D و تغییرات در ترکیب باکتریایی روده که می‌تواند عملکرد ایمنی را مختل کند.»تیم تحقیق دریافت خطر تشخیص این بیماری همزمان با وزن بدن در طول سال‌های نوجوانی افزایش می‌یابد: در مقایسه با نوجوانان با وزن طبیعی، افرادی که اضافه وزن داشتند ۵۴ درصد بیشتر در معرض خطر دیابت نوع۱ بودند، در حالی که افراد چاق دو برابر با این خطر روبرو بودند.این مطالعه نشان می‌دهد که در جمعیت عمومی، چاقی نوجوانان با دیابت نوع ۱ مرتبط است و در نتیجه بر اهمیت حفظ وزن سالم در دوران کودکی و نوجوانی تاکید می‌شود.