لرستانی در این‌باره نوشت: من، آهنگ‌هایی هستم که در تنهایی خود گوش می‌دهم ...من تمام اشک‌هایی هستم که سراسر زندگی، در خفا ریخته‌ام...  دردهایی که کشیده‌ام... من، تمام تجربه‌های تلخ و شیرین، تمام اتفاق‌های زندگی... آنان که فقط بر من رفته است، هستم... من...، تمام انتخاب‌هایم،... در تمام لحظات زیسته‌ام در این کره خاکم... این منم، منی که عاقبت، تکه‌های زخم خورده وجودش، یکپارچه شد... حالا.. تکه‌های وجود من، تمام زندگی‌ام شوید... کنارم بمانید تا با هم پیر شویم... همراه باشید با پاهای خسته و دل شکسته‌ام... و صدایی، از اعماق کودکی، مرا بنام، خواند: ما، زیاریم و به یار برمی‌گردیم... مازیار.... اسامی را، خدا می‌فرستد

پی‌نوشت: بعد از سردرگمی‌های بسیار.... و تلاطمی از پس تلاطم... و.... انسان، در لحظه مرگ هم، امکان دوباره زاده شدن دارد... زهی توفیق که زنده‌ام و رسالتم مرا زنده نگه داشته

بهار نیوز