نحوه عملکرد ریتوکسیماب و همچنین برخی آزمایش‌های اولیه نشان می‌دهند این دارو عود مجدد ام‌اس را کاهش می‌دهد.دکتر «آندرس سونینگسون»، سرپرست تیم تحقیق و پزشک ارشد کلینیک مغز و اعصاب در بیمارستان دندرید سوئد، گفت: «مطالعه جدید در سوئد اولین مرحله آزمایشی فاز ۳ برای آزمایش ریتوکسیماب در برابر ام اس است.»

نتایج نشان داد که در مقایسه با یک داروی تأیید شده ام اس موسوم به «دی متیل فومارات»، بیمارانی که ریتوکسیماب دریافت کردند، پنج برابر کمتر در معرض خطر عود بیماری در طی دو سال بودند.به گفته سونینگسون: «یافته‌های ما داده‌های لازم را در مورد اثربخشی بالینی این دارو نشان می‌دهد و ممکن است به زودی ریتوکسیماب به عنوان درمان ام اس توصیه شود.»

ام اس یک اختلال عصبی است که در اثر حمله نادرست سیستم ایمنی به میلین خود بدن، غلاف محافظ اطراف رشته‌های عصبی در ستون فقرات و مغز ایجاد می‌شود. براساس محل آسیب، علائم شامل مشکلات بینایی، ضعف عضلانی، بی حسی و مشکل در تعادل و هماهنگی است.اکثر افراد مبتلا به ام اس دارای فرم عود کننده- فروکش کننده هستند که در آن علائم برای مدتی شعله ور می‌شوند و سپس کاهش می‌یابند. با گذشت زمان، بیماری به طور پیوسته بدتر می‌شود.

به نظر می‌رسد سلول‌های سیستم ایمنی به نام سلول‌های B نقش کلیدی در ام اس دارند. این درک باعث شد که برخی از پزشکان شروع به تجویز ریتوکسیماب برای بیماران ام اس کنند، زیرا این دارو تعداد سلول‌های B را در خون کاهش می‌دهد.یافته‌های جدید، بر اساس ۱۹۵ بیمار سوئدی مبتلا به ام اس عود کننده و فروکش کننده است. تقریباً همه آنها به تازگی بیماری شأن تشخیص داده شده بود و هیچ درمانی دریافت نکرده بودند.

محققان به طور تصادفی هر بیمار را به مصرف ریتوکسیماب یا دی متیل فومارات، قرصی که التهاب ناشی از ام اس را کاهش می‌دهد، اختصاص دادند. بیمارانی که از ریتوکسیماب استفاده می‌کردند هر شش ماه یکبار دارو را تزریق می‌کردند، در حالی که بیماران دی متیل فومارات دارو را دو بار در روز مصرف می‌کردند.

در طی دو سال، ۱۶ نفر از ۹۷ بیمار مصرف کننده این قرص دچار عود شدند، در حالی که تنها سه نفر از ۹۸ بیمار مصرف کننده ریتوکسیماب بیماری شأن عود کرد. اسکن‌های ام‌آرآی نشان داد که بیماران ریتوکسیماب پلاک‌های ام‌اس کمتری دارند؛ پلاک‌ها مناطق آسیب‌دیده به بافت در سیستم عصبی مرکزی هستند.از آنجایی که سلول‌های B مسئول تولید آنتی‌بادی‌های سیستم ایمنی هستند، یکی از نگرانی‌های ایمنی اصلی در مورد هر دارویی که سلول‌های B را از بین می‌برد، عفونت است. در این کارآزمایی، تنها دو بیمار ریتوکسیماب به یک عفونت جدی مانند ذات الریه مبتلا شدند.