تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۴/۲۹ ساعت ۱۳:۳۵
کد مطلب : ۳۴۸۲۱۴
کشف یک نشانه اولیه عجیب برای آلزایمر
گروه علمی: آلزایمر یکی از بیماری‌های نگران کننده در دوران معاصر است که متأسفانه علی رغم مطالعات گسترده و طولانی مدت، علت و راه‌های درمان قطعی آن هنوز ناشناخته مانده است.با این همه تلاش‌ها برای شناخت هرچه بیشتر این عارضه، بی وقفه ادامه دارد و در جدیدترین مورد از این تلاش‌ها دانشمندان دانشکده پزشکی کک دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ارتباط عجیبی میان آلزایمر و «سخاوتمندی» را شناسایی کردند.
برای این دستاورد، دانشمندان ۶۷ شهروند مسن بدون زوال عقل یا اختلال شناختی را انتخاب کرده و آنها را در یک فرآیند کنترل شده مورد مطالعه قرار دادند. در این فرآیند پولی در اختیار افراد قرار داده شد و سپس آنها را در موقعیتی قرار می‌دادند که با فردی ناشناس که نیازمند پول بود، رو به رو می‌شدند. در این هنگام، میزان بخشش و سخاوت افراد سنجیده شد و در نهایت میزان ریسک ابتلای تمام این افراد به آلزایمر بررسی شد. نتیجه این سنجش بسیار شگفت انگیز بود، زیرا افرادی که بیشترین سخاوتمندی و بخشش را از خود نشان داده بودند، دارای بیشترین ریسک ابتلا به آلزایمر بودند.
نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر دوک هان، مدیر عصب روانشناسی در دپارتمان پزشکی خانواده دانشکده کک، می‌گوید: «هدف ما این است که بفهمیم چرا برخی از افراد مسن ممکن است بیش از دیگران در برابر کلاهبرداری یا بهره برداری مالی آسیب پذیر باشند. پیش از این تصور می‌شد عدم مدیریت درست پول یکی از نشانه‌های اولیه بیماری آلزایمر است و این یافته این تصور را تایید می‌کند.» هرچند سخاوتمندی ارتباط چندانی با عدم مدیریت صحیح مالی ندارد، اما به نظر می‌رسد می‌تواند به عنوان یکی از اولین نشانه‌های آلزایمر مورد توجه قرار گیرد.
در مطالعات قبلی که به رابطه بین نوع دوستی و شناخت توجه می‌کردند، به طور کلی بر معیار‌های خود اظهاری متمرکز بودند، مانند پرسیدن از افراد مسن که آیا مایل به پرداخت پول در سناریو‌های خاص هستند یا خیر. اما در مطالعه حاضر، این رابطه با استفاده از پول واقعی مورد بررسی قرار گرفت. گالی اچ. ویسبرگر، دیگر نویسنده این مطالعه، گفت: «از نظر ما، این اولین مطالعه‌ای است که رابطه را با استفاده از پارادایم اقتصاد رفتاری بررسی می‌کند، به این معنا که شرکت کنندگان خود باید در مورد دادن یا نگه داشتن پول واقعی تصمیم می‌گرفتند.»
میانگین سنی ۶۷ بزرگسالی که محققان در این کارآزمایی مورد استفاده قرار دادند، ۶۹ سال بود. در تحلیل نهایی، آنها پس از جمع‌آوری اطلاعات بر روی دموگرافیک شرکت‌کنندگان، تأثیرات سن، جنس، و سطح تحصیلات را تنظیم کردند. اگر شرکت‌کننده‌ای دچار زوال عقل یا هر نوع اختلال شناختی بود، از تحقیق حذف می‌شد. شرکت‌کنندگان مسن‌تر در این تحقیق نیز تحت یک سری آزمایش‌های عصبی روان‌شناختی، از جمله چندین مورد که اغلب برای کمک به تشخیص بیماری آلزایمر در مراحل اولیه آن استفاده می‌شوند، قرار گرفتند.
نتایج این کارآزمایی وضوح چشمگیری داشت؛ شرکت‌کنندگانی که بیشتر سخاوتمندی و بخشش از خود نشان دادند، در تست‌های عصبی روان‌شناختی که به علائم اولیه بیماری آلزایمر می‌پردازند، به طور قابل توجهی نمره پایین‌تر گرفتند. این بدان معناست که افراد سخاوتمندتر در این کارآزمایی، ریسک ابتلا به آلزایمر بیشتری از خود نشان می‌دادند. نتایج این تحقیق در نشریه Journal of Alzheimer’s Disease به چاپ رسیده است.
برای این دستاورد، دانشمندان ۶۷ شهروند مسن بدون زوال عقل یا اختلال شناختی را انتخاب کرده و آنها را در یک فرآیند کنترل شده مورد مطالعه قرار دادند. در این فرآیند پولی در اختیار افراد قرار داده شد و سپس آنها را در موقعیتی قرار می‌دادند که با فردی ناشناس که نیازمند پول بود، رو به رو می‌شدند. در این هنگام، میزان بخشش و سخاوت افراد سنجیده شد و در نهایت میزان ریسک ابتلای تمام این افراد به آلزایمر بررسی شد. نتیجه این سنجش بسیار شگفت انگیز بود، زیرا افرادی که بیشترین سخاوتمندی و بخشش را از خود نشان داده بودند، دارای بیشترین ریسک ابتلا به آلزایمر بودند.
نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر دوک هان، مدیر عصب روانشناسی در دپارتمان پزشکی خانواده دانشکده کک، می‌گوید: «هدف ما این است که بفهمیم چرا برخی از افراد مسن ممکن است بیش از دیگران در برابر کلاهبرداری یا بهره برداری مالی آسیب پذیر باشند. پیش از این تصور می‌شد عدم مدیریت درست پول یکی از نشانه‌های اولیه بیماری آلزایمر است و این یافته این تصور را تایید می‌کند.» هرچند سخاوتمندی ارتباط چندانی با عدم مدیریت صحیح مالی ندارد، اما به نظر می‌رسد می‌تواند به عنوان یکی از اولین نشانه‌های آلزایمر مورد توجه قرار گیرد.
در مطالعات قبلی که به رابطه بین نوع دوستی و شناخت توجه می‌کردند، به طور کلی بر معیار‌های خود اظهاری متمرکز بودند، مانند پرسیدن از افراد مسن که آیا مایل به پرداخت پول در سناریو‌های خاص هستند یا خیر. اما در مطالعه حاضر، این رابطه با استفاده از پول واقعی مورد بررسی قرار گرفت. گالی اچ. ویسبرگر، دیگر نویسنده این مطالعه، گفت: «از نظر ما، این اولین مطالعه‌ای است که رابطه را با استفاده از پارادایم اقتصاد رفتاری بررسی می‌کند، به این معنا که شرکت کنندگان خود باید در مورد دادن یا نگه داشتن پول واقعی تصمیم می‌گرفتند.»
میانگین سنی ۶۷ بزرگسالی که محققان در این کارآزمایی مورد استفاده قرار دادند، ۶۹ سال بود. در تحلیل نهایی، آنها پس از جمع‌آوری اطلاعات بر روی دموگرافیک شرکت‌کنندگان، تأثیرات سن، جنس، و سطح تحصیلات را تنظیم کردند. اگر شرکت‌کننده‌ای دچار زوال عقل یا هر نوع اختلال شناختی بود، از تحقیق حذف می‌شد. شرکت‌کنندگان مسن‌تر در این تحقیق نیز تحت یک سری آزمایش‌های عصبی روان‌شناختی، از جمله چندین مورد که اغلب برای کمک به تشخیص بیماری آلزایمر در مراحل اولیه آن استفاده می‌شوند، قرار گرفتند.
نتایج این کارآزمایی وضوح چشمگیری داشت؛ شرکت‌کنندگانی که بیشتر سخاوتمندی و بخشش از خود نشان دادند، در تست‌های عصبی روان‌شناختی که به علائم اولیه بیماری آلزایمر می‌پردازند، به طور قابل توجهی نمره پایین‌تر گرفتند. این بدان معناست که افراد سخاوتمندتر در این کارآزمایی، ریسک ابتلا به آلزایمر بیشتری از خود نشان می‌دادند. نتایج این تحقیق در نشریه Journal of Alzheimer’s Disease به چاپ رسیده است.
مرجع : فرارو
پربينندهترين مطالب و خبرها
