بهار نیوز - چرا همه آدم‌بدهاي‌سریالها اسمشان فارسی‌است؟

چرا همه آدم‌بدهاي‌سریالها اسمشان فارسی‌است؟

قطع سخنان کیانیان در پي ذكر نام فردين و بهروز

گروه فرهنگ و هنر: کیانیان سخنانش را با این جملات آغاز کرد که همیشه به فکر این بودم که چرا مردم این قدر از فردین، ناصر ملک مطیعی و بهروز وثوقی یاد می کنند و چرا مرتب دنبال اخبار و اطلاعات از اینان هستند! اما از اینجا به بعد به ناگاه مجری برنامه با لحنی کاملا اضطراب آلود گفت جناب کیانیان بهتر است که سوال مسابقه پیامکی را ببینیم! صدالبته که این رفتار غیرحرفه ای تعجب کیانیان را به همراه داشت اما او باز هم بر خود مسلط شد و فقط با نگاهی عاقل اندر سفیه جواب بی احترامی مجری را داد!

اوضاع و احوال اقتصادی تلویزیون بر کسی پوشیده نیست؛ رسانه ملی که زمانی به واسطه عملکرد درست و حساب شده در پرداخت مبالغ قراردادها حتی وسواسی ترین کارگردانان و بازیگران سینما را وسوسه می‌کرد که به سمت تلویزیون بیایند این روزها به دلیل عملکرد نادرست و بی توجهی فراوان به علاقمندی‌های مخاطب روزبروز در حال از دست دادن اسپانسرهای تجاری خود است و کار به جایی رسیده که تهیه کنندگان صاحب نام نیز کار در شبکه خانگی را به فعالیت در تلویزیون ترجیح می دهند.

اما در همین اوضاع آشفته هم به جای آن که خردگرایی در دستور کار قرار گرفته و سعی در تولید برنامه هایی شود که کمترین توهین را به مخاطب روا می دارند به ناگاه می بینی در یک برنامه زنده فرهنگی سخنان مهمان قطع می شود تا مبادا از دو بازیگر مطرحی که همه جرمشان حضور در فیلمفارسیها بوده سخنی گفته شود. چند شب پیش رضا کیانیان مهمان برنامه «کارنامه» شبکه چهارم سیما بود و سعی کرد در این برنامه درباره دلایلش برای فعالیت‌های نگارشی و عرضه کتاب‌هایی مانند «ناصر و فردین» ، «شعبده بازیگری» و «بازیگری در قاب» صحبت کند. اما نکته جالب اینجا بود که وی تا خواست درباره چرایی گفتگوهایش با ناصر ملک مطیعی و محمدعلی فردین و انتشار آنها در قالب یک کتاب حرف بزند مجری برنامه صحبتهایش را قطع کرد و از مخاطبان خواست سوال پیامکی برنامه را بشنوند.

تا صحبت به فردین، ناصر و بهروز رسید مجری رفت سراغ پیامک
کیانیان در این بخش سخنانش را با این جملات آغاز کرد که همیشه به فکر این بودم که چرا مردم این قدر از فردین، ناصر ملک مطیعی و بهروز وثوقی یاد می کنند و چرا مرتب دنبال اخبار و اطلاعات از اینان هستند! اما از اینجا به بعد به ناگاه مجری برنامه با لحنی کاملا اضطراب آلود گفت جناب کیانیان بهتر است که سوال مسابقه پیامکی را ببینیم! صدالبته که این رفتار غیرحرفه ای تعجب کیانیان را به همراه داشت اما او باز هم بر خود مسلط شد و فقط با نگاهی عاقل اندر سفیه جواب بی احترامی مجری را داد!

چرا هر چی آدم بد در فیلم‌ها و سریالهای تلویزیونی است باید اسمش فارسی باشد و هر چه آدم خوب اسم عربی دارد
همه فکر می کردند این رفتار به تغییر رویه کیانیان منجر شده و او از صراحتش در بخشهای بعدی برنامه بکاهد اما جالب اینجا بود که او در ادامه هم رفت به سراغ سوژه های متفاوتتر برای صحبت کردن. مثلا در جایی گفت: «نمی‌دانم چرا هر چی آدم بد در فیلمها و سریالهای تلویزیونی است باید اسمش فارسی باشد و هر چه آدم خوب اسم عربی دارد. این قانون مدیران تلویزیون است. همان طور که می گویند حجاب باید بیشتر از تلویزیون رعایت شود و ما می گوییم چشم اما چرا قانونی در سریالها نمی گذارند که آدم خوبها کتاب بخوانند؟ یا در خانه آدمهای خوب کتابخانه باشد.»

متلک غیرمستقیم به «هفت»
کیانیان بدون ذکر نام برنامه «هفت» ادامه داد: «چرا در برنامه های گفتگومحور که معمولا 11 یا 12 شب به بعد هم روی آنتن می‌روند از کتابخانه به عنوان ابزاری برای طراحی دکور استفاده نمی شود و به جایش یک میز عجیب و غریب می شود دکور برنامه؟»

به جای واژه جنگ جهانی دوم بنویسید دفاع مقدس جهانی دوم!!!
شیوه ممیزی آثار ادبی در سالهای اخیر هم از گزند انتقادات کیانیان در امان نماند و او با ذکر خاطره ای از احمد طالبی نژاد گفت: «در سالهای اخیر کتابها را به صورت سی.دی درآورده و سپس به شیوه ای کاملا مکانیکی به ممیزی آن می پردازند. به این ترتیب که با یک برنامه نرم افزاری یک سری کلیدواژه خاص را در کل کتاب جستجو کرده و سپس براساس این کلیدواژه ها به ممیزی می پردازند. اخیرا احمد طالبی نژاد کتابی را ارائه داده بود برای ممیزی به اداره نظارت که در اصلاحیه آن آمده بود به جای واژه جنگ جهانی دوم بنویسید دفاع مقدس جهانی دوم! چرا؟ چون ممیزی کاملا مکانیکی انجام شده بود.»

طعنه به آنها که مثل حامد بهداد عاشق براندو هستند
کیانیان در بخشی از گفتگویش هم بدون اشاره به نام بازیگرانی مثل حامد بهداد که عاشق مارلون براندو هستند از این گفت که برخی مرتب می گویند الگوی ما مارلون براندو است اما نمی دانند براندو بازیگری غریزی است. وی گفت:«مرتب می گویند الگوی ما براندو است اما براندو بازیگری غریزی بود و غریزی بازی کردن یعنی محدودیت در یک قفس. یعنی بازی براندو هیچ وقت از حدی فراتر نمی رود.»