حفظ طبیعی انبوه یخ در مکان‌هایی مانند قطب جنوب، جایی که حباب‌های هوای کوچک از گذشته‌های دور به دام افتاده‌اند، شناسایی نمونه‌های بکری از جو زمین را از هزاران یا حتی میلیون‌ها سال پیش ممکن می‌کند. شاخص‌هایی مانند غلظت دی اکسید کربن را می‌توان با دیگر سوابق باستانی مقایسه کرد تا درک عمیق‌تری از وضعیت آب و هوا در گذشته‌های دور و چگونگی تغییر همه چیز به دست آورد.

اکنون گروهی از محققان دانشگاه داکوتای شمالی به قدیمی‌ترین هسته یخی حفر شده تاکنون دست یافته‌اند. این نمونه از دره اونگ در قطب جنوب گرفته شده است، جایی که رانش‌های یخ‌های باستانی رسوب‌هایی که توسط لایه‌ای از سنگ محافظت می‌شدند را به سطح زمین آورده است. این گروه در طول تابستان سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ در نیمکره جنوبی، یک هسته یخی به طول ۹.۵ متر را حفاری کرد و از آن زمان به بررسی سن مواد یافت شده در این هسته یخی پرداخته است.

محققان تجمع ایزوتوپ‌های بریلیم، نئون و آلومینیوم را در سراسر هسته یخی بررسی کردند. این ایزوتوپ‌ها توسط پرتوهای پرانرژی کیهانی در برخورد با مواد سنگی تولید می‌شوند و میزان غلظت آنها می‌تواند نشانه‌ای از آخرین زمان قرار گرفتن لایه‌های مذکور بر روی هم باشد.با استفاده از همین روش مشخص شد که هسته مذکور از دو توده یخی بزرگ تشکیل شده که بر روی هم قرار گرفته‌اند و احتمالاً مربوط به دو رویداد جداگانه یخبندان هستند. قدمت بخش بالایی حدود ۳ میلیون سال تخمین زده شده است، در حالی که قدمت بخش پایینی بین ۴.۳ تا ۵.۱ میلیون سال تخمین زده شده است. این رکورد تقریباً دو برابر رکورد قبلی، یعنی ۲.۷ میلیون سال است.