گروه علمی:در تحقیقات گذشته مشخص شده آلودگی هوا با افزایش خطرات اختلالات عصبی مانند اسکیزوفرنی و اوتیسم مرتبط است. با توجه به اینکه ۹۹ درصد از مردم سراسر جهان در شهرهایی زندگی می‌کنند که کیفیت هوا در آن جای بحث دارد، این موضوع باعث تعجب است که از هر ۴۴ کودک تنها یک کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می‌شود.
در تحقیقی جدید که شامل قرار دادن موش‌های باردار در معرض آلودگی هوا به شکل ذرات اگزوز دیزل بود، تعدادی موش در اواخر دوره بارداری با یک عامل استرس‌زا مواجه شدند و مواد کافی برای ساختن لانه برای فرزندان‌شان به آنان داده نشد. این استرس اضافه موقعیتی را ایحاد کرد که بسیاری از افراد در طول زندگی عادی خود در آن قرار می‌گیرند.
محققان در پاسخ این سوال که چرا هر کودکی که در یک شهر آلوده به دنیا می‌آید، به اوتیسم مبتلا نمی‌شود، توضیح دادند سموم محیطی برای برخی افراد بدتر از دیگران است و همیشه این آسیب‌پذیرترین جمعیت‌ها هستند که تحت‌تاثیر آن قرار می‌گیرند.در مورد اوتیسم و آلودگی هوا محققان بر این باورند که حلقه مفقوده استرس مادر ناشی از فقر و ناامنی مسکن است.
باید توجه داشت اینطور نیست که افراد ثروتمند استرس نداشته باشند اما زمانی باید نگران این موضوع بود که موضوع به محیط زندگی مربوط باشد. به عنوان نمونه اینکه آیا یک فرد در خانه خود ایمن است یا خیر، نتایج متفاوتی در پی دارد.دلیل اینکه چرا مواد لانه‌سازی برای موش‌های باردار که قبلا در معرض هوای آلوده قرار گرفته بودند، محدود شد، این است که ترکیبی از این شرایط هر روز برای افراد زیادی ایجاد می‌شود و همین شرایط می‌تواند تاثیراتی بر رشد مغزی کودکان آنان داشته باشد.
نتایج تحقیق مزبور نشان داد اگرچه موش‌های تحت استرس والدین نمونه‌ای بودند که به اندازه آن‌هایی که از عوامل استرس‌زای دوران بارداری در امان بودند، از نوزادان خود پرستاری و مراقبت می‌کردند اما تحت تاثیر آزمایش‌هایی که ذکر آن رفت، فرزندان مذکر آن‌ها رفتار اجتماعی غیرعادی و شبیه اوتیسم از خود نشان دادند.
این یافته‌ها در مجله Cell Reports منتشر شد.
دریافت لینک صفحه با کد QR