گروه جامعه: سالها بود صدای پای بحران را میشنیدیم تا وقتی که موضوع از هشدار و خطر گذشت و حالا باید خود را برای وداع با یکی از زیباترین دریاچههای دنیا آماده کنیم.«دریاچه ارومیه که زمانی عنوان ششمین دریاچه آب شور جهان، بزرگترین دریاچه آب شور خاورمیانه و ایران را به خود اختصاص داده بود و محل زیست بسیاری از حیوانات مهاجر و بومی مثل فلامینگو، پلیکان، حواصیل و اردک بود، حالا نفسهای آخرش را میکشد.
دریاچهای که هر سال هزاران گردشگر را به سمت زیباییهای خود جذب میکرد و آوازه ویژگیهای منحصر به فردش همچون درمانگری تا هزاران فرسنگ آنطرفتر هم رفته بود.دریاچه ارومیه در قالب طرحهای ستاد احیا قرار بود از سال ۱۳۹۴ ظرف مدت ۱۰ سال به تراز اکولوژیک خود برسد، حال بعد از گذشت هفت سال و اجرای طرحهای سازهای متفاوت و هزینههای میلیاردی، روند معکوسی در مقابل احیا نشان میدهد. در کمال تاسف کسی از مدیران ستاد احیای دریاچه نمیپرسد هزاران میلیارد اعتبار و بودجه کجا رفت و چرا طرحها به نتیجه نرسید. هزاران چرای بیپاسخ در حالی که مجبوریم لحظه به لحظه جاندادن دریاچه را به نظاره بنشینیم.»