نام این فرودگر مخفف عبارت "فناوری‌های برجسته اکتشاف ماه نمایش داده شده توسط نمونه‌گیر نیمه سخت نانو"(Outstanding MOon exploration Technologies demonstrated by NAno Semi-Hard Impactor) است.
این ماموریت به گونه‌ای طراحی شده که نمایشی فنی از توانایی‌های این فرودگر کوچک و کم‌هزینه باشد و همه چیز از مانورها در طول مسیر گرفته تا سیستم‌های ارتباطی را آزمایش کند. این فرودگر به عنوان یک تاسواره تنها حدود ۳۰ پوند(۱۴ کیلوگرم) روی زمین وزن دارد که آن را به کوچکترین فرودگر ماه تبدیل می‌کند. بیشتر فرودگرها وزن بیشتری دارند. فرودگر "Surveyor ۱" ناسا، اولین فضاپیمای آمریکایی که روی ماه فرود آمد، ۲۱۹۴ پوند(۹۹۵.۲ کیلوگرم) وزن داشت.

دکتر تاتسواکی هاشیموتو(Tatsuaki Hashimoto)، از محققان اصلی اوموتناشی در بیانیه‌ای در سال ۲۰۱۶ گفت: در آینده نزدیک، صنعت، دانشگاه و حتی افراد می‌توانند و باید به راحتی در اکتشافات فضایی شرکت کنند. برای تحقق چنین جهانی، فضاپیماهای کوچک و کم هزینه ضروری خواهد بود.

پس از جدا شدن اوموتناشی از موشک سیستم پرتاب فضایی(SLS)، این فرودگر طی یک مانور وارد مدار ماه خواهد شد و سپس با استفاده از یک موتور سوخت جامد، مرحله فرود خود را کُند می‌کند و تقریباً در ارتفاع ۳۲۸ تا ۶۲۶ فوتی(۱۰۰ تا ۲۰۰ متری) از سطح ماه متوقف می‌شود. سپس موتور آن خاموش می‌شود و این فرودگر با استفاده از کیسه‌های هوا و سیستم جذب ضربه برای فرودی نیمه سخت، سقوط آزاد را آغاز می‌کند.

اوموتناشی در طول نزول خود و همچنین بر روی ماه، به اندازه‌گیری سطح تشعشعات به عنوان یک ماموریت ثانویه خواهد پرداخت.مجموعه ماموریت‌های سفر به ماه ناسا موسوم به آرتمیس قرار است بار دیگر انسان‌ها را به سطح قمر خاکستری زمین برسانند. طی ماموریت آرتمیس ۱ موشک و فضاپیمایی بدون سرنشین تا نزدیکی ماه سفر خواهند کرد اما فرودی بر روی آن نخواهند داشت. به دنبال آن در ماموریت آرتمیس ۲ که ماموریتی سرنشین‌دار خواهد بود فضانوردان تا نزدیکی قمر زمین سفر می‌کنند اما همچنان بر روی آن فرود نمی‌آیند. در نهایت طی ماموریت آرتمیس ۳ بشر بار دیگر بر روی تنها قمر زمین پا خواهد گذاشت.

بهار نیوز