علیرغم اهمیت بالای چنین آثاری بر سلامت افراد و سرنوشت آنها، تا کنون مطالعه‌ای جهت بررسی آن در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در این ارتباط انجام نپذیرفته است.محققان مرکز تحقیقات پیشگیری و درمان چاقی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به منظور ارزیابی این آثار طی مطالعه‌ای آینده‌نگر با پیگیری سه ساله قریب به ۱۲۰۰ نفر مبتلا به چاقی درجات بالا در دو گروه که تحت عمل جراحی قرار گرفته و گروهی که اقدام درمانی دریافت نکرده بودند، به پیگیری بروز سه عارضه دیابت نوع دو، فشار خون و اختلال چربی‌های خون پرداختند.

دکتر مریم برزین، عضو تیم تحقیق در خصوص نتایج این طرح، گفت: تمامی این عوارض سه‌گانه در گروهی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، به طرز قابل ملاحظه‌ای کمتر از گروه مقابل بود.برزین در ادامه توضیح داد: در افرادی که هیچ درمانی دریافت نکرده بودند، بروز دیابت نوع دو حدود ۸ برابر، ابتلا به فشارخون حدود ۱۷ برابر و پیدایش اختلالات چربی‌های خون بیش از ۳ برابر در مقایسه با گروه جراحی بود.

دکتر مجید ولی‌زاده، رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری و درمان چاقی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به شیوع بالای این عوارض در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا که کشور ما را نیز شامل می‌شود و نیز تاثیرات پیشگیرانه جراحی‌های چاقی در بروز آنها اظهار کرد: لازم است تا این روش‌ها در فرایند تصمیم‌سازی در افراد دچار چاقی مفرط (درجه سه) برای سلامت عمومی در نظر گرفته شود.

این فوق تخصص غدد خاطرنشان کرد: هرچند مطالعات نشاندهنده اثرات مثبت جراحی‌های باریاتریک هستند، ولی بایستی از نگرش یک سویه به این روش‌ها اجتناب کرد و در انتخاب بیماران کاندیدای اعمال جراحی دقت‌های لازم انجام پذیرد.توضیح اینکه درجات چاقی برحسب نمایه توده بدنی در نظر گرفته می‌شود که حاصل تقسیم وزن بدن برحسب کیلوگرم بر مجذور قد افراد به متر است. چنانچه حاصل این کسر بالاتر از ۳۵ و ۴۰ باشد، به ترتیب چاقی درجه دو و سه (مفرط) محسوب می‌شود که افراد مبتلا به آن کاندیدای اعمال جراحی باریاتریک هستند.