وی افزود: این موضوع ممکن است در افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)، ذات‌الریه، آسم و سایر بیماری‌ها مانند نارسایی قلبی و آپنه خواب رخ دهد.دباغی ادامه داد: همچنین اکسیژن درمانی در بیماران کرونایی که دچار ناراحتی تنفسی و هیپوکسی (کمبود اکسیژن در بدن) هستند نیز استفاده می‌شود.

به گفته دباغی، اکسیژن درمانی باعث می‌شود سطح اکسیژن خون بیماران بهبود یابد و به بیمار کمک می‌کند احساس بهتری داشته باشد.وی خاطرنشان کرد: در صورتی که با استفاده از روش‌های غیرتهاجمی قادر به تأمین اکسیژن بیمار نباشیم باید از روش‌های تهاجمی (ونتیلاتور) استفاده کنیم.

دباغی افزود: استفاده نادرست از اکسیژن علاوه بر هدر رفتن منابع گران قیمت اکسیژن، نه تنها به بیمار کمکی نمی‌کند بلکه باعث صدمه به بیمار از طریق ارائه مقدار نامناسب و روش نادرست تجویز اکسیژن می‌شود.