مارک کراسیچ(Mark Kirasich)، معاون مدیر بخش توسعه کمپین آرتمیس در مقر ناسا در واشنگتن، می‌گوید: انتخاب این مناطق به این معنی است که ما گامی بزرگ به سوی بازگشت انسان به ماه برای اولین بار از زمان ماموریت آپولو برداشته‌ایم. این ماموریت شبیه ماموریت‌های پیشین نخواهد بود زیرا فضانوردان به مناطق تاریکی که پیش از این توسط انسان کاوش نشده بودند، می‌روند و زمینه را برای اقامت طولانی مدت بشر بر ماه در آینده فراهم می‌کنند.ناسا مناطق احتمالی زیر را که در تصویر قابل مشاهده هستند برای فرود آرتمیس ۳ بر ماه اعلام کرده است.

هر یک از این مناطق در شش درجه عرض جغرافیایی قطب جنوبی قمر زمین قرار دارند و در مجموع دارای ویژگی‌های زمین شناسی متنوعی هستند. این مناطق گزینه‌هایی برای فرود در همه فرصت‌های بالقوه پرتاب آرتمیس ۳ فراهم می‌کنند. مکان‌های بالقوه برای فرود به زمان‌بندی پنجره زمانی پرتاب مرتبط هستند، بنابراین انتخاب چندین منطقه، انعطاف‌پذیر بودن زمان پرتاب در طول سال را تضمین می‌کنند.برای انتخاب این مناطق، گروهی از دانشمندان و مهندسان در سراسر آژانس فضایی آمریکا، منطقه نزدیک قطب جنوبی ماه را با استفاده از داده‌های مدارگرد شناسایی ماه ناسا و داده‌ها و یافته‌های علمی مورد ارزیابی قرار دادند. این تیم علاوه بر در نظر گرفتن پنجره پرتاب، مناطق را بر اساس ویژگی‌های موثر آنها در ایجاد یک فرود ایمن با استفاده از معیارهایی از جمله شیب زمین، سهولت ارتباط با زمین و شرایط نوری ارزیابی کردند. آنها همچنین قابلیت‌های ترکیبی موشک سیستم پرتاب فضایی(SLS)، فضاپیمای اُریون و سیستم فرود انسان استارشیپ را در نظر گرفتند.

همه مناطق در نظر گرفته شده از نظر علمی اهمیت زیادی دارند زیرا این مناطق به دلیل نزدیکی به قطب جنوبی ماه به طور دائم در سایه قرار دارند و غنی از منابع و زمین‌های ناشناخته برای انسان هستند.سارا نوبل(Sarah Noble) سرپرست بخش علوم قمری آرتمیس در بخش علوم سیاره‌ای ناسا می‌گوید: چندین منطقه پیشنهادی جزو برخی از قدیمی‌ترین بخش‌های ماه هستند و فرصتی برای آشنایی با تاریخچه ماه از طریق مواد مطالعه نشده فراهم می‌کنند.

تیم تجزیه و تحلیل ناسا، سایر معیارها برای انتخاب مناطق مناسب برای فرود را با اهداف علمی خاص آرتمیس تطبیق دادند. یکی این موارد نزدیکی منطقه فرود به منطقه‌ای بود که دائماً در سایه قرار دارد تا خدمه بتوانند یک پیاده‌روی در ماه به انجام برسانند. این کار به خدمه اجازه می‌دهد تا نمونه‌ها را جمع‌آوری کرده و در منطقه‌ای بی‌خطر به تجزیه‌ و تحلیل بپردازند و اطلاعات مهمی در مورد عمق، توزیع و ترکیب یخ‌های قطب جنوبی ماه کسب کنند.

همه این ۱۳ منطقه دارای مناطقی هستند که دسترسی مداوم به نور خورشید را در طول یک دوره ۶.۵ روزه که مدت زمان برنامه‌ریزی شده برای ماموریت آرتمیس ۳ است، فراهم می‌کنند. دسترسی به نور خورشید برای اقامت طولانی مدت در ماه بسیار مهم است زیرا نور خورشید یک منبع انرژی است و تغییرات دما را به حداقل می‌رساند.
جیکوب بلیچر(Jacob Bleacher)، دانشمند ارشد اکتشافات ناسا، می‌گوید: توسعه طرحی برای کاوش در منظومه شمسی به معنای یادگیری نحوه استفاده از منابعی است که در دسترس ما هستند و در عین حال حفظ یکپارچگی علمی آنها است. یخ در ماه از منظر علمی و همچنین به عنوان یک منبع ارزشمند است، زیرا می‌توان از آن اکسیژن و هیدروژن برای سیستم‌های پشتیبانی حیات و سوخت استخراج کرد.

ناسا ممکن است مناطق دیگری را نیز برای بررسی شناسایی کند.این آژانس فضایی پس از تعیین تاریخ پرتاب ماموریت، بخش‌هایی از این مناطق را برای فرود آرتمیس ۳ انتخاب خواهد کرد.اولین گام از برنامه آرتمیس قرار است اواخر این ماه با پرواز آزمایشی بدون خدمه موشک سیستم پرتاب فضایی(SLS) ناسا انجام شود، که یک کپسول خالی از خدمه موسوم به اُریون را طی یک سفر رفت و برگشت با خود به ماه خواهد برد اما روی سطح این سیاره فرود نخواهد آمد. در صورت موفقیت، این ماموریت که آرتمیس ۱ نام دارد، راه را برای اولین سفر رفت و برگشت انسان به ماه در سال ۲۰۲۴ و فرود بشر در سال ۲۰۲۵ هموار خواهد کرد.

بهار نیوز