کهکشان آن که NGC۲۶۶۳ نام دارد در فاصله ۹۳ میلیون سال نوری از ما قرار دارد و یکی از همسایه‌های کیهانی ما محسوب می‌شود. اگر کهکشان ما یک خانه بود، NGC۲۶۶۳ یک یا دو خانه دورتر بود.با نگاه کردن به نور ستارگان آن با یک تلسکوپ معمولی، می‌توان شکل بیضوی آن که دارای ستارگانی تقریبا ۱۰ برابر تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری خودمان است را مشاهده کنیم.

در این مطالعه محققان با استفاده از آرایه مسیریابی کیلومتر مربع استرالیایی موسوم به "اسکاپ"(ASKAP) امواج رادیویی یک جت ماده را که توسط یک سیاهچاله مرکزی از این کهکشان به بیرون پرتاب می‌شد، مشاهده کردند. این جریان پرقدرت از مواد حدود ۵۰ برابر بزرگ‌تر از خود این کهکشان است، به گونه‌ای که اگر چشمان ما می‌توانستند آن را در آسمان شب ببینند، بزرگ‌تر از ماه بود.

در حالی که ستاره‌شناسان قبلا چنین جت‌هایی را رصد کرده بودند اما اندازه بسیار زیاد این جت‌ها(با وسعت بیش از یک میلیون سال نوری) آنها را به یکی از بزرگ‌ترین جت‌های شناخته شده در آسمان تبدیل کرده است. این تحقیق توسط "ولیبور ولوویک"(Velibor Velović) دانشجوی مقطع دکترا دانشگاه سیدنی غربی انجام شده است.

بهار نیوز