فعالیت مغز در آن مناطق پس از ۶۰ دقیقه پیاده روی در محیط شهری ثابت ماند.چندین مطالعه میزان بالاتری از بیماری‌های روانی جدی را در مناطق شهری در مقایسه با روستایی نشان داده‌اند.به عنوان مثال، یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۲، افزایش خطر ابتلاء به اسکیزوفرنی را برای افرادی که در شهرها زندگی می‌کنند، نشان داد.

تحقیقات دیگر نشان داده اند افرادی که در شهرها زندگی می‌کنند، فعالیت بیشتری را در آمیگدال، ناحیه مغزی که احساسات از جمله ترس و استرس را تنظیم می‌کند، تجربه می‌کنند.در یک مطالعه جدید، محققان مؤسسه توسعه انسانی ماکس پلانک در آلمان، فواید سلامت روان طبیعت را بررسی کردند.

محققان به دنبال یافتن این موضوع بودند که آیا میزان بالاتر بیماری‌های روانی در مناطق شهری مربوط به افرادی است که دسترسی کمتری به طبیعت دارند.محققان برای تعیین فرضیه خود، فعالیت مغز ۶۳ شرکت‌کننده سالم را با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) قبل و بعد از پیاده‌روی ۱ ساعته در یک جنگل یا یک خیابان خرید پرترافیک مورد بررسی قرار دادند.

شرکت کنندگان در مطالعه شامل ۲۹ زن و ۳۴ مرد در سنین ۱۸ تا ۴۷ سال بودند. در طول اسکن، آنها چندین تمرین برای شرکت کنندگان داشتند که دو مورد از آنها در مطالعه مورد بحث قرار گرفت.در اولین تمرین به شرکت کنندگان تصاویری از ۱۵ چهره مرد و ۱۵ زن نشان داده شد که حالات چهره ترسناک و خنثی را نشان می‌داد. مقاله در مورد این مطالعه توضیح می‌دهد که در تمرین دوم، به شرکت‌کنندگان وظایف محاسباتی ذهنی داده شد.

پس از تکمیل اسکن‌ها، ۳۱ شرکت کننده در یک خیابان شلوغ در برلین پیاده روی کردند، در حالی که ۳۲ نفر در یک جنگل شهری قدم زدند.«سونجا سودیماک»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «نتایج مطالعه ما نشان می‌دهد که تنها پس از یک ساعت پیاده‌روی در طبیعت، فعالیت در نواحی مغز درگیر در پردازش استرس کاهش می‌یابد.»به گفته سودیماک، «این تحقیق نشان می‌دهد که پیاده‌روی در طبیعت می‌تواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در برابر ایجاد مشکلات سلامت روانی و تأثیر منفی محیط شهری بر سلامت روان باشد».