"سینجیان فان"(Xinjian Fan)، پژوهشگر "دانشگاه سوچو"(Soochow University) در تایوان و همکارانش، از قطرات یک "فروسیال"(ferrofluid) استفاده کردند که در این مورد، نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن معلق در روغن بودند. آنها از این نانوذرات برای ساختن یک ربات نرم به اندازه یک سانتی‌متر استفاده کردند. مجموعه‌ای از آهن‌رباهای قابل کنترل می‌توانند ربات را برای حرکت کردن، تغییر شکل و در صورت نیاز، تاثیرگذاری بر نانوذرات هدایت کنند.

پژوهشگران برای اینکه ربات را در یک کانال باریک حرکت دهند، از آهن‌رباهای خود استفاده کردند تا ربات را به شکلی نازک و دراز فشرده کنند. همچنین، آنها از میدان‌های مغناطیسی برای ساختن یک ربات به اندازه یک سانتی‌متر یا میلی‌متر استفاده کردند که به گروهی از ربات‌های کوچک‌تر، میلی‌متری یا میکرومتری تقسیم می‌شود. ارائه یک تنظیم دیگر از میدان مغناطیسی باعث شد که قطعات دوباره با هم ادغام شوند.

"پیترو والداستری"(Pietro Valdastri)، پژوهشگر "دانشگاه لیدز"(University of Leeds) انگلستان گفت: این قابلیت ممکن است شرایط را تغییر دهد زیرا بیمار می‌تواند یک ربات حامل دارو را ببلعد تا در دستگاه گوارش او شکافته شود؛ به طوری که هر قطره رباتیک کوچک بتواند دارو را به مکان خاصی برساند."بردلی نلسون"(Bradley Nelson)، پژوهشگر "مؤسسه فناوری فدرال زوریخ"(ETH Zurich) در سوئیس گفت: یکی دیگر از کاربردهای این ربات ممکن است از بین بردن لخته‌های خون در مغز باشد که به سکته مغزی منجر می‌شوند اما ایجاد یک میدان مغناطیسی که به اندازه کافی برای حرکت دقیق ربات در داخل مغز قوی باشد، چالش‌برانگیز است.

بهار نیوز