به گفته کارشناسان، این یافته‌ها ثابت نمی‌کند که یک سبک زندگی فعال از زوال ذهنی یا افسردگی جلوگیری می‌کند.«استفان اسمگولا»، نویسنده اصلی این مقاله از دانشگاه پیتسبورگ پنسیلوانیا، گفت: «اما بر اساس مجموعه‌ای از تحقیقات، احتمالاً این رابطه یک ارتباط دوطرفه است. به این معنا که افراد مسن‌تری که افسرده هستند یا اختلالاتی در حافظه و تفکر دارند، به احتمال زیاد عادت‌های خواب نامنظم داشته و تمایل دارند کمتر به امور دنیوی شأن بپردازند. در عین حال، تنظیم برنامه خواب منظم و فعال نگه داشتن بدن و ذهن در طول روز از عادات افراد سالم است.»

اسمگولا گفت: «ما می‌دانیم که فعالیت رکن اصلی سلامت است. هیچ کس نمی‌گوید که سالمندان باید دائماً در حال حرکت باشند. "فعالیت" یک اصطلاح گسترده است و شامل تحریک فیزیکی، ذهنی و اجتماعی است. انجام کارها، پیاده روی، بازی با نوه‌ها و گذراندن وقت با دوستان همه مهم هستند.»

این مطالعه شامل ۱۸۰۰ بزرگسال با میانگین سنی ۷۳ سال بود که به مدت یک هفته به طور مداوم از مانیتور مچ دست استفاده می‌کردند تا میزان حرکت خود را اندازه بگیرند. آنها همچنین پرسشنامه‌هایی را تکمیل کردند که علائم افسردگی و شناخت (حافظه و توانایی‌های فکری) را ارزیابی می‌کند.نتایج نشان داد سالمندانی که زودتر از ساعت ۷ از خواب بیدار شده و ۱۵ ساعت در روز تحرک و فعالیت داشتند، با خطر کمتر بروز اختلالات شناختی خفیف روبرو بودند و نمرات افسردگی پایینی داشتند.

محققان خاطرنشان کردند سالمندان باید تحریک ذهنی داشته باشند و تحریک ذهنی به حل پازل سودوکو محدود نمی‌شود. مکالمات نیز مهم است.سالمندان باید سعی کنند ۱۰ دقیقه پیاده روی کنند و به عنوان مثال به تدریج به ۳۰ دقیقه افزایش دهند.تنظیم برنامه خواب منظم نیز مهم است. پس از بازنشستگی، افراد مسن هنوز باید زودتر از خواب بیدار شوند و یک روال عادی را برای ساختار بخشیدن به روزهای خود در نظر بگیرند.