تیم تحقیق در این مطالعه متاآنالیز ۱۹ مطالعه را انجام داد که شامل بیش از ۱ میلیون بزرگسال از هشت کشور بود.
ابتدا، آنها نزدیک به ۵۲۰۰ بزرگسال بدون سابقه دیابت نوع ۲ و میانگین سنی ۴۲ سال را مورد مطالعه قرار دادند که در سال ۱۹۹۷ بکار گرفته شدند و تا سال ۲۰۰۹ دنبال شدند.شرکت کنندگان به پرسشنامه‌هایی در مورد تعداد دفعات غذا و نوشیدنی پاسخ دادند و اطلاعاتی در مورد عوامل سبک زندگی مانند ورزش منظم، مصرف سیگار و الکل ارائه کردند. حدود ۴۶ درصد از شرکت کنندگان نوشیدن چای را گزارش کردند. حدود ۱۰ درصد (۵۲۲ نفر) تا پایان مطالعه به دیابت نوع ۲ مبتلا شدند.

سپس تیم تحقیق یک بررسی سیستماتیک از تمام مطالعاتی که نوشیدن چای و خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ در بزرگسالان را تا سپتامبر ۲۰۲۱ بررسی کرده بودند، انجام داد.این تیم به بررسی سه نوع چای و دفعات مصرف از جمله کمتر از یک فنجان در روز، یک تا سه فنجان در روز، و چهار یا بیشتر فنجان در روز، پرداختند.

این بار، محققان دریافتند که مصرف هر فنجان چای، خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ را ۱ درصد کاهش می‌دهد. در مقایسه با افرادی که چای نمی‌نوشیدند، بزرگسالانی که روزانه یک تا سه فنجان چای می‌نوشیدند، خطر ابتلاء به این بیماری تا ۴ درصد کاهش می‌یافت. کسانی که حداقل چهار فنجان در روز چای می‌نوشیدند، خطر ابتلای شأن به این بیماری تا ۱۷ درصد کاهش می‌یابد.

لی اعلام کرد: «در حالی که برای تعیین دوز و مکانیسم دقیق این مشاهدات باید تحقیقات بیشتری انجام شود، یافته‌های ما نشان می‌دهد که نوشیدن چای در کاهش خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ مفید است، اما فقط در دوزهای بالا (حداقل ۴ فنجان در روز).»وی افزود: «این امکان وجود دارد که اجزای خاصی در چای، مانند پلی فنول ها، سطح گلوکز خون را کاهش دهند، اما ممکن است مقدار کافی از این ترکیبات زیست فعال برای مؤثر بودن مورد نیاز باشد.»