گروه بین الملل:براساس نتایج انتخابات پارلمانی ایتالیا، راستگراترین جناح این کشور به رهبری «جورجیا ملونی» به پیروزی رسیده است و به نظر میرسد که خانم ملونی به مقام اولین نخستوزیر زن این کشور منصوب خواهد شد.
براساس نتایج اولیه انتخابات در ایتالیا، جناح راستگرایان در این کشور به رهبری حزب «برادران ایتالیا» و جورجیا ملونی اکثریت پارلمانی این کشور را به دست آوردهاند تا بدین ترتیب راستگراترین دولت این کشور از زمان پایان جنگ جهانی دوم شکل بگیرد.جورجیا ملونی ۴۵ ساله، رهبر حزب «برادران ایتالیا» که انتظار میرود به زودی نخستین نخستوزیر زن ایتالیا شود، در اولین سخنرانی خود پس از رایگیری گفت: رایدهندگان ایتالیایی پیام روشنی به راستگرایان دادند تا بدین طریق دولت بعدی ایتالیا را شکل دهند.
وی افزود: اکنون زمان مسئولیت است؛ زمانی که اگر بخواهید قسمتی از تاریخ باشید، باید درک کنید که چه مسئولیتهایی نسبت به میلیونها نفر دارید زیرا ایتالیا ما را انتخاب کرده و ما خیانت نخواهیم کرد.
با این حال، ملونی و متحدانش در مسیر آتی خود با چالشهای بسیاری از جمله افزایش قیمت انرژی و جنگ اوکراین مواجه خواهند شد.
نتایج شمارش آرا نشان میدهد که حزب خانم ملونی که شامل حزب «لیگ» متعلق به ماتئو سالوینی و «فورزا ایتالیا» متعلق به سیلویو برلوسکنی است، ۴۳.۶۴ درصد آرا را کسب کرده و با این نتیجه پیروز مجلس سنا و مجلس سفلای ایتالیا شده است.
این درحالیست که ائتلاف چپ حزب دموکراتیک به رهبری «انریکو لتا» با کسب ۲۷.۲۸ در مقام دوم و جنبش حزب ۵ ستاره هم با کسب آرای ۱۴.۸۷ در رده سوم قرار گرفت.
همچنین میزان مشارکت ۶۴ درصد بوده و ۱۰ درصد نسبت به سال ۲۰۱۸ با کاهش مواجه شده است.
با این نتایج، جورجیا ملونی قرار است اولین نخستوزیر زن ایتالیا شود.
حدود ۵۱ میلیون نفر به همراه بیش از ۴ میلیون ایتالیایی که در خارج کشور زندگی میکنند، برای شرکت در این انتخابات واجد شرایط بودند و روز یکشنبه به پای صندوقهای رای رفتند. از میان جمعیت کل، حدود ۵۱ درصد از شرکتکنندهها در ایتالیا زن بودند.
ملونی و متحدانش بر سر سیاست خارجی با یکدیگر اختلاف نظر دارند؛ سالوینی، رهبر حزب لیگ از تاثیر افزایش قیمت انرژی بر ایتالیاییها انتقاد کرده و آن را تا حدی به دلیل بازگشت تحریمهای غرب علیه روسیه میداند. برلوسکنی هم در کارزار انتخاباتیاش به دلیل حمایت از ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه باعث خشم مردم شده است.
ایتالیا پیشینه تاریخی در بیثباتی سیاسی دارد و نخست وزیر بعدی این کشور شصت و هشتمین دولت را از ۱۹۴۶ اداره خواهد کرد و با چالشهایی به ویژه افزایش هزینههای انرژی روبروست.