آیا چاره کار زدن جوان‌ها در خیابان است؟

گروه سیاسی: روزنامه جمهوری اسلامی از نوع برخورد با جوانان در حوادث اخیر انتقاد کرد؛ این روزنامه نوشت: این بچه‌های در خیابان نه تنها خودشان که حتی پدر و مادر بسیاری از آنان هم متولد بعد ازانقلاب و حاصل نظام تربیتی خود ما هستند. آیا تندگویی و در هم کوفتن آنان، دامن خود ما را مبرا می‌کند؟ گیریم زدیم و بستیم، آیا چاره کار این است و این رفتار - گیریم که بازدارنده بود - سازنده هم خواهد بود آیا؟
آنان که امروز، از اشد مجازات می‌گویند، آیا تا به حال، به چیزی به اسم تربیت اجتماعی فکر کرده اند؟ در این تامل کرده‌اند که رفتارشان در گذر زمان چه تعداد را با دفع حداکثری خود از قطار انقلاب پیاده کرده اند؟
همچنین این روزنامه  در سرمقاله امروز خود دلایل اصلی اعترضات و تجمعات مردمی را وضعیت نابسامان اقتصادی، بی‌عدالتی‌ها و عدم رعایت حقوق شهروندی دانست و به مسئولان تذکر داد انکار واقعیت کمکی به آنان نمی‌کند.به نوشته جمهوری‌ اسلامی، تمام کسانی که در تظاهرات و تجمعات روزهای اخیر شرکت داشته‌اند را نمی‌توان یکسان دانست. عده‌ای از این افراد به تبعیض‌ها، بی‌عدالتی‌ها، مشکلات اقتصادی، فاصله‌های طبقاتی، فقر و بیکاری اعتراض داشتند و چون اوضاع را برای ابراز این نارضایتی‌ها مناسب دیدند در تظاهرات و تجمعات شرکت کردند. عده‌ای دیگر با استفاده از فرصت به وجود آمده، خشم و کینه خود را نسبت به حاکمیت موجود نشان دادند و از چارچوب اعتراض خارج شده و دست به اغتشاش زدند. جمع دیگری هم‌ چون قوانینی از قبیل حجاب را برای خود محدودیت می‌دانستند، تلاش کردند از موقعیت پیش‌آمده برای حل مشکل خود بهره‌برداری کنند. اما مهمترین واقعیت که باید آن را پذیرفت اینست که وجود نارضایتی‌ها در اقشار مختلف که ناشی از وضعیت نابسامان اقتصادی، بی‌عدالتی‌ها و عدم رعایت حقوق شهروندی است، زمینه‌ساز اصلی اعتراضات و تجمعات است. مسئولان باید این واقعیت را بپذیرند و برای برطرف ساختن این عوامل تلاش جدی کنند. روشن است که ناآرامی کنونی را می‌توان پایان داد ولی نباید تصور شود که این پایان دادن به معنای ریشه‌کن شدن زمینه‌های آنست.
نویسنده پایان تاکید کرده: مسئولان اگر خواهان پایان یافتن همیشگی ناآرامی‌ها هستند، بیش از هر چیز درصدد ریشه‌کن ساختن عوامل نارضایتی‌ها برآیند و مطمئن باشند که انکار این واقعیت هیچ کمکی به آنها نخواهد کرد.