گروه ورزشی:روزنامه شرق نوشت: شکست پرسپولیس در هفته هفتم رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران تبعات زیادی دارد؛ این تیم که در خانه میزبان رقیب تبریزی بود، در روزی که اصلا نشانی از قدرت همیشگیاش نداشت، بازی را بعد از مدتها واگذار کرد تا سه امتیاز را از کف بدهد. با این حال، نه شکست پرسپولیس بلکه اظهارات سروش رفیعی، بازیکن شیرازی این باشگاه و البته یحیی گلمحمدی سرمربی این تیم، پس از بازی، حسابی خبرساز شده است. هر دو در کنار دیگر بازیکنان و اعضای کادر فنی پرسپولیس اعتقاد داشتند که فوتبال اصلا برایشان اهمیت نداشته و مهم نیست که چه نتیجهای رقم خورده است.
پسِ حرفهای این دو چهره پرسپولیسی، کدهای زیادی نهفته است که یحیی از آن بهعنوان یک اتفاق غیرطبیعی که نمیتواند دربارهاش حرف بزند، یاد کرد و سروش رفیعی هم با اشاره به زنگها و فراخوانهایی که صورت گرفته، کمی به حلکردن معمای موجود کمک کرده است.
سروش رفیعی، هافبک خلاق باشگاه پرسپولیس بعد از بازی با تراکتور در میکسدزون روبهروی خبرنگاران ایستاد. او با وجود آنکه بیحوصله نشان میداد، ولی با یک اقدام مهم، نشان داد میخواهد حرفهای مهمی بزند. سروش از این گفت که «هر کسی که میتواند حرفهایش را پخش کند، بیاید جلو». مشخص بود که بازیکن پرسپولیس قرار است حرفهایی بزند که گفتنش چندان راحت نیست. با شروع صحبتهای سروش رفیعی مشخص شد او قرار است به بخشی از حرفهای یحیی گلمحمدی رجوع کند که قبل از دیدار با تراکتور در کنفرانس خبری زده بود.
سروش با اشاره به سخنان یک سخنران افراطی (برای دامننزدن به توهم خودبزرگبینی شخص مورد نظر، اسمی از او در این مطلب نمیآید) که به طرز عجیبی صاحب تریبون است و از بهکاربردن الفاظ رکیک و توهینهای زشت به بازیکنان فوتبال ابایی ندارد، گفت که ما هم حواسمان هست ناموس و زن و زندگی چیست: «راستش، نه حال و حوصله حرفزدن در مورد فوتبال هست و نه اصلا مهم است برای من که چه اتفاقی افتاده. کاش بازی را نباخته بودیم و این حرفها را میزدم، ولی اصلا حال و حوصله بازیکردن نداریم. اصلا حال و حوصله اینکه بازی کنیم نداریم. اما آمدیم و همینجوری بازی کردیم و این هم شکل برگزاری بازیهایمان است. ولی یک چیزهایی آدمها را اذیت میکند. ما که نبودیم و ندیدیم، اما اینکه بگوییم در این مملکت ... به خاطر خاک و زن و بچه و ناموس و وطن این کارها را کردند، به ما هم رسیده. ما هم حواسمان هست ناموس و زن و زندگی چیست. یک چیزهایی فهمیدیم. بگذار اینجوری شروع کنم؛ اینکه هرکسی بخواهد در مورد یکسری مسائل، ما، فوتبالیستها و ورزشکاران حرف بزند و سرمان را بیندازیم پایین و همینجوری رد شویم و هرچی شد، شد. دیگر اینجوری هم نیست و ما اینقدر هم بدبخت نیستیم که... هرجا زورشان میرسد اسم فوتبالیست را میآورند و نمیدانم ما چه ظلمی کردیم، اما اینطوری نیست که ما ساکت بمانیم».
چند روز قبل از آنکه یحیی گلمحمدی در کنفرانس خبری پرسپولیس خطاب به فرد خاطی بگوید «آخرینبارت باشد که از این غلطها میکنی»، سخنران افراطی با اشاره به حمایت ورزشکاران از همراهی مردم در اتفاقات اخیر با نسبتدادن الفاظ ناشایست به همسران بازیکنان فوتبال گفته بود که حمایت فوتبالیستها از این جریان به خاطر راحتی زنان خودشان است. سروش رفیعی، ولی میگوید دیگر اینطور هم نیست که کسی به این راحتیها بخواهد درباره زن و فرزند بازیکنان حرف بزند. «اولا سری قبل یکسری حرف چرت و پرت زد و چهار استوری گذاشتیم و یک حالی کرد و اسمش درآمد... نمیدانم کیست و چهجوری است و چه کسی او را گردن میگیرد که یقه او را بگیریم. اما اینجوری هم نیست که هرچه دلت بخواهد بگویی، دیروز خیلی قشنگ گفت آقای گلمحمدی؛ اصلا عددی نیست که درمورد زن و بچه ما حرف بزند. واقعا نمیدانم چه کسی است؛ اگر کسی گردن نمیگیرد، پس چهجوری مینشیند پشت میکروفن و هزار نفر حرفهایش را گوش میکنند؟ اگر کسی گردن میگیرد که برویم شاکی شویم... اینجوری هم نیست. نمیدانم کی هستی، ولی وجود این را داری بیایی بدون بادیگارد و حمایت در چشم ما نگاه کنی و درمورد زن و بچه ما حرف بزنی. وجودش را داری؟ به خدا اگر داشته باشی. فوتبالیستها به هرچی رسیدند از کف جامعه رسیدند. تو وجودش را داری درمورد این همه آدم که زن و بچهشان آنور دنیا هستند و همه هم میدانیم و شما از همه بهتر میدانی و جزء زن و بچه سیاستمداران هستند، وجودش را داری درمورد آنها حرف بزنی؟ به خدا اگر داشته باشی. من آنقدر بیشخصیت و بیادب نیستم مثل این آقا که حرف بزنم. اما به فرض زن و بچه این آقا حجاب اسلامی و چادر دارند، دمشان گرم. دلشان خواسته، انتخابشان بوده و دوست دارند حجاب اسلامی داشته باشند و ما باید احترام بگذاریم. اما به تو ربطی ندارد زن و بچه من چهجوری لباس میپوشند. منِ نوعی (منظورم فوتبالیستهاست) در مورد این اتفاقات ریاکشن نشان بدهیم. چقدر بدبختی؟ البته شاید دنبال این هستی با اسم فوتبالیستها گنده شوی، اما نه که هرچه خواستی بگویی. برای من همان اندازه که زن و بچهام مهم است، دختران و زنان این سرزمین هم مهم هستند؛ مهماند. همهشان مهماند، همهشان ناموسهای ما و هموطنان ما هستند. اجازه به خودتان ندهید که درموردشان هرچیزی بگویید».
صراحت سروش رفیعی در دفاع از بازیکنان فوتبال فقط بخشی از معمای موجود درباره شرایط باشگاه پرسپولیس و حال روحی بازیکنان این تیم را حل کرد. چون به غیر از این مورد، هم یحیی و هم سروش رفیعی، کدهایی دادند که مشخص شد برای تعدادی از بازیکنان پرسپولیس قبل از دیدار با تراکتور، اتفاق عجیبی رخ داده است.
یحیی گلمحمدی در بخشی از صحبتهایش بعد از بازی پرسپولیس گفت: «شرایط بازی و قبل بازی نرمال نبود و آمادگی ذهنی خوبی برای این بازی نداشتیم و دلایل مختلفی داشت و فکر کنم اینجا نتوانیم درباره این دلایل صحبت کنیم». دلیل یرا که یحیی گلمحمدی به آن اشاره میکند و میگوید نمیتواند درباره آن صحبت کند، سروش رفیعی بیشتر باز میکند. او در میکسدزون گفت: «چطور است اگر ما یک کلمه حرف میزنیم و از حسین ماهینی دفاع میکنیم صد بار به ما زنگ میزنید و از ۱۰ جا میخواهید و شب بازی سراغمان میآیید، اما یکی بیاید و به ناموس ما هرچیزی بگوید و برود اشکالی ندارد؟». مشخص است کدهای ارائهشده مربوط به شایعهای است که شب قبل از دیدار با تراکتور درباره پرسپولیسیها مطرح شد. در واقع اینطور شایعه شد که تعدادی از بازیکنان پرسپولیس به همراه کریم باقری، مربی این تیم از سوی یکی از نهادها فراخوانده شده و در آنجا به صورت جدی بابت استوری و حمایتهایی که از حسین ماهینی و اتفاقات رخداده در ایران داشتهاند بازخواست شدهاند. امری که حتی باعث بهوجودآمدن این شایعه شد که بازیکنان این تیم تصمیم گرفته بودند قید بازی با تراکتور را هم بزنند. این موضوع اصلیترین دلیلی بود که هم سرمربی و هم بازیکنان پرسپولیس اعتقاد داشتند صحبتکردن درباره فوتبال بعد از شکست این باشگاه مقابل تراکتور اهمیتی ندارد و باید در چنین شرایطی بیخیال فوتبال شد.
مشکلی که سروش رفیعی و یحیی گلمحمدی به تازگی به آن اشاره کردهاند همان موردی است که پیشتر هم وجود داشته است. فارغ از بخش دوم صحبتهای یحیی و سروش که اشاره نصفهنیمه به بازخواست آنها داشته است، این مسئله که صحبتهای سخنران افراطی، بازیکنان فوتبال را آزردهخاطر کرده و هیچ نهادی هم قصد برخورد با توهینهای او را ندارد تبدیل به یک معضل جدی شده است. نباید از یاد برد که قبل از اینها، سردار آزمون فردای همان روزی که این سخنران به همسران بازیکنان فوتبال توهین کرد، از کوره در رفت و استوری تندوتیزی در اینستاگرام منتشر کرد. نکته جالب اینکه چنین فردی را همانطورکه سروش رفیعی هم عنوان کرده کسی گردن نمیگیرد، ولی عجیب آنکه با وجود توهینهای تندوتیزش همچنان برایش تریبون فراهم میکنند تا بتواند اظهارات جنجالیاش را بدون داشتن کوچکترین دغدغهای بیان کند.
در چنین فضایی است که باید این پرسش را مطرح کرد که مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال کجاست و چرا حمایتی از بازیکنان فوتبال نمیکند؟ با توجه به وضعیت و پیشینه مهدی تاج، کسی از او توقعی برای حمایت از بازیکنان فوتبال در داستان استوری و حمایت از مرگ مهسا امینی ندارد، ولی آیا آقای رئیس نمیتواند حرکتی هرچند خفیف و ناچیز در حمایت از بازیکنان فوتبال انجام دهد تا اینطور و آشکارا از سوی یک شخص مورد توهین قرار نگیرند؟ عجیب است که مهدی تاج این روزها حمایت مسئولان باشگاه پورتو و البته شهردار این شهر از مهدی طارمی درباره مسئلهای بسیار جزئیتر را میبیند، ولی حاضر نیست نسبت به توهینهای علنی به بازیکنان فوتبال و خانوادههای آنها حتی در حد بیانیه، قدمی بردارد. طارمی چند ماهی میشود که در پرتغال متهم به شیرجهزدن برای گرفتن پنالتی میشود. همین اتهام را، ولی مسئولان باشگاه و شهر پورتو برنمیتابند و تمام و کمال از بازیکن ایرانی تیمشان حمایت میکنند. حالا سکوت مهدی تاج درست در روزهایی که باید نشان دهد فقط «صندلی» برایش مهم نیست، از آن دست اتفاقاتی است که با هیچ بهانهای قابل توجیه نخواهد بود.