در این روش، پزشک با استفاده از یک مبدل دستی که بر روی پوست قرار می‌گیرد، امواج فراصوت را به سمت سنگ کلیه هدایت می‌کند. پس از آن می‌توان از امواج فراصوت برای حرکت دادن و جابه‌جایی سنگ‌ها برای بهبود مسیر حرکت و عبور آن‌ها استفاده کرد. این فرآیند پیش‌رانش فراصوت یا شکستن سنگ کلیه نام دارد.

دکتر کندی هال(Kennedy Hall)، نویسنده اصلی این مقاله و پزشک بخش اورژانس دانشکده پزشکی واشنگتن، می‌گوید: برخلاف روش استاندارد سنگ شکنی با امواج ضربه‌ای کنونی که نیاز به آرام‌بخش دارد، این فناوری تقریباً بدون درد بوده و می‌توان آن را بدون نیاز به آرام‌بخش در حالی که بیمار هوشیار است، انجام داد.هال افزود که محققان امیدوارند که با این فناوری جدید، روند جابجایی یا شکستن سنگ‌های کلیه را بتوان در یک کلینیک یا اورژانس انجام داد.

حرکت سنگ در میزنای که از کلیه به مثانه منتهی می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد درد شدیدی شود و این عارضه یکی از دلایل رایج مراجعه افراد به بخش اورژانس است. به اکثر بیماران مبتلا به سنگ کلیه توصیه می‌شود که منتظر بمانند تا ببینند آیا سنگ خود به خود دفع می‌شود یا خیر. هال خاطرنشان کرد، با این حال، این دوره ‌می‌تواند هفته‌ها به طول بیانجامد و تقریباً یک چهارم از بیماران در نهایت به جراحی نیاز خواهند داشت.

از هر ۱۱ آمریکایی یک نفر در طول زندگی خود دچار سنگ مجاری ادراری می‌شود. بر اساس یک مطالعه که توسط دانشکده پزشکی واشنگتن انجام شده، به نظر می‌رسد بروز این عارضه در حال رشد است. این مطالعه نشان داد که تا ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به سنگ کلیه در طی پنج سال با عود مجدد بیماری مواجه خواهند شد.هال و همکارانش این روش جدید را برای رفع نیاز به جراحی ایجاد کردند.

هال می‌گوید که این مطالعه برای آزمایش امکان استفاده از امواج فراصوت برای شکستن سنگ در بیماران هوشیار طراحی شده است.۲۹ بیمار در این مطالعه شرکت کردند. ۱۶ نفر از آنها تنها با فراصوت و ۱۳ نفر با روش سنتی سنگ‌شکنی امواج ضربه‌ای همراه با استفاده از پیشرانش فراصوت مورد درمان قرار گرفتند. در ۱۹ مورد، سنگ‌ها به حرکت در آمدند. در دو مورد، سنگ‌ها از میزنای خارج شده و وارد مثانه شدند.

سنگ شکنی امواج ضربه‌ای در هفت مورد سنگ‌ها را تکه تکه کرد. پس از دو هفته‌ بررسی، ۱۸ نفر از ۲۱ بیمار یعنی ۸۶% بیمارانی که سنگ‌هایشان در بخش‌های پایین‌تر میزنای، نزدیک‌تر به مثانه قرار داشت، سنگ‌های خود را دفع کرده بودند. در این مطالعه، میانگین زمان عبور سنگ حدود چهار روز بود.

هال می‌گوید که گام بعدی برای محققان انجام یک کارآزمایی بالینی با یک گروه کنترل است که هیچ یک از روش‌های درمانی روی آن‌ها انجام نمی‌شود تا بتوان میزان بالقوه اثرگذاری این فناوری جدید را ارزیابی کرد.توسعه این فناوری برای اولین بار پنج سال پیش آغاز شد. زمانی که ناسا بودجه مطالعه‌ای برای بررسی اینکه آیا سنگ‌های کلیه را می‌توان بدون بیهوشی در پروازهای فضایی طولانی مدت، مانند مأموریت‌های مریخ، جابه‌جا کرد یا شکست، تخصیص داد. این فناوری به قدری خوب عمل کرده است که ناسا سنگ کلیه را دیگر به اندازه قبل نگران‌کننده نمی‌داند.

بهار نیوز