این یافته‌ها می‌تواند توسعه مداخلات درمانی جدید علیه عفونت ویروس آنفلوانزا را تسهیل کند.IAVمسئول ۲۵۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰۰ مرگ در سال در سراسر جهان است.هنگامی که IAV میزبان خود را آلوده می‌کند، یک پاسخ ایمنی متشکل از یک سری فرآیند‌های مولکولی شروع می‌شود. IAV می‌تواند چندین گونه مختلف را آلوده کند، و تفاوت‌های فیزیولوژیکی و ژنتیکی بین این گونه‌ها می‌تواند به پاسخ‌های میزبان مختلف کمک کند، اگرچه برخی از پاسخ‌ها مشترک هستند.

دکتر بن ژانگ، مدیر مرکز مدل‌سازی بیماری‌های دگرگون‌کننده، ویلارد تی سی، گفت: شناسایی فرآیند‌های دفاعی کلیدی و تنظیم‌کننده‌های کلیدی در گونه‌های مختلف می‌تواند توسعه درمان‌های IAV را در انسان تسهیل کند. پروفسور جانسون پژوهشی نوروژنتیک و پروفسور ژنتیک و علوم ژنومی این مطالعه را رهبری کردند.این مطالعه از توالی‌یابی RNA برای تجزیه و تحلیل بیان ژن در طول زمان در سلول‌ها و بافت‌های جمع‌آوری‌شده از انسان‌ها، موش‌ها و موش‌های آلوده به IAV استفاده کرد و چندین فرآیند دفاعی کلیدی خاص بافت‌ها و گونه‌ها را شناسایی کرد.

یکی از ژن‌هایی که نقش کلیدی در مکانیسم‌های دفاعی ایمنی در برابر IAV در تمام گونه‌ها بازی می‌کند، TDRD۷ بود که پروتئین حاوی دامنه تودور را کد می‌کند، نوعی پروتئین که در تنظیم اپی ژنتیکی نقش دارد.در راستا این کشف، محققان آزمایش‌های بعدی را برای مهار عملکرد TDRD۷ انجام دادند که منجر به افزایش تکثیر ویروس در مدل‌های آلوده به IAV شد.

دکتر کریستین فورست، استادیار دانشگاه کریستین فورست، گفت: شناسایی پاسخ‌های معمول و گونه‌های خاص به آنفولانزا در توسعه درمان‌های مؤثر برای آنفولانزا ضروری است و می‌تواند به تحقیقات آینده در مورد سایر عفونت‌های تنفسی، مانند COVID-۱۹ کمک کند.این مطالعه توسط دانشکده پزشکی Icahn و با همکاری سایر موسسات انجام شد، در Science Advances منتشر شده است.

بهار نیوز